Η ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ

 

Μετά την παραίτηση του Λεοπόλδου από τον ελληνικό θρόνο και τη δολοφονία του Καποδίστρια, οι τρεις Προστάτιδες Δυνάμεις – η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία – αναζήτησαν βασιλιά για την Ελλάδα. Σύμφωνα με το πρωτόκολλο που υπέγραψαν, ο βασιλιάς δεν έπρεπε να έχει άμεσους συγγενικούς δεσμούς με οποιαδήποτε από τις τρεις αντίστοιχες Αυλές, αφού καμιά δεν θα δεχόταν ν’ αποκτήσει άλλη κυριαρχικά δικαιώματα στην Ελλάδα...

Η ΤΡΙΠΛΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΚΚΕ

 

Ενώ όμως αυτή είναι η τραγωδία των ΚΚ, τριπλή είναι η τραγωδία του ΚΚΕ. Γιατί όχι μόνο ανέλαβε το σισύφειο έργο να πραγματοποιήσει τον «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό» σε μια χώρα καθυστερημένη οικονομικά και κοινωνικά, έχοντας έτσι εξασφαλισμένη εκ των προτέρων την αποτυχία. Είχε επί πλέον το θλιβερό προνόμιο να είναι το πιο εξαρτημένο ανάμεσα στα ΚΚ του κόσμου...

Ήταν η κατάσταση “ώριμη” για το ΚΚΕ το 1946 για την ένοπλη αναμέτρηση και τον εμφύλιο;

 

Οι ενδοκομματικές του ΚΚΕ έχουν μια αθέλητη αλλά πολύτιμη συνέπεια. Φέρνουν στην επιφάνεια και αποκαλύπτουν στον ιστορικό και τον πολιτικό επιστήμονα τις άγνωστες εκείνες πτυχές της ιστορίας του κόμματος που δεν θα έρχονταν ίσως διαφορετικά στο φως. Τι σκέπτονταν οι Έλληνες κομουνιστές το 1946 καθώς ξεκινούσαν για την μοιραία περιπέτεια του Τρίτου Γύρου; Ο Ζαχαριάδης στο χρονικό του “Δέκα Χρόνια Πάλης”, μας έδωσε την ακόλουθη αποκαλυπτική μαρτυρία:

Συνήθειες και έθιμα των Γαλατών ιστορημένες από τον αρχαίο ιστορικό Αμμιανό Μαρκελίνο

Όλοι σχεδόν οι Γαλάτες είναι ψηλού αναστήματος, ξανθοί και κοκκινομάλληδες. Τα άγρια μάτια τους τούς κάνουν τρομερούς στην όψη•  είναι φιλέριδες, και υπερβολικά επιθετικοί. Ούτε μια ομάδα ξένων δεν είναι ικανή να τα βάλει με έναν από αυτούς, αν ζητήσει την βοήθεια της συζύγου του, που είναι πολύ δυνατότερη από εκείνον και τα μάτια της αστράφτουν• ιδιαίτερα όταν φουσκώνει τον λαιμό και τρίζει τα δόντια της, και ζυγιάζοντας τα τεράστια λευκά χέρια της, προχωρά εμπρός για να μοιράσει γροθιές και κλωτσιές, σαν βολές που εκτοξεύονται από τα στριμμένα σκοινιά ενός καταπέλτη...

Ο ιδρυτής του Γερμανικού Εθνικισμού και της θεωρίας «της αρίας φυλής» ήταν ο Γάλλος Gobineau (Γκομπινώ)!

Ο ρατσισμός είναι περισσότερο μυθολογικός παρά επιστημονικός κι οι μαζικές κινητοποιήσεις εμπνέονται περισσότερο από τη μυθολογία και λιγότερο από την επιστήμη. Η εποχή μας, περήφανη για την επιστήμη και την τεχνική της, δεν επηρεάζεται από τους μύθους, γι’ αυτό επιστήμη και τεχνική έγιναν οι ίδιες μύθοι...

Η δημόσια και η ιερή πορνεία στην αρχαία Ιουδαία, Ινδία, Κίνα, Βαβυλώνα, Ασσυρία, Αραβία, Μικρά Ασία, Ελλάδα και Ρώμη

Η δημόσια και η ιερή πορνεία οργίαζαν στην αρχαιότητα. Οι εφτά Μεγάλοι Μύστες εξεγείρονταν για την εξάπλωσή της. Στηλίτευαν με πύρινα λόγια το παζάρι της σάρκας στους ναούς και τα χαμαιτυπεία. Οι Άγιες Γραφές καταδίκαζαν γενικά την πορνεία είτε αυτή ήταν ιερή είτε δημόσια. Ορισμένες όμως θρησκείες ή θρησκευτικές δοξασίες ανέχονταν την πορνεία με … προϋποθέσεις.

Ο Μωυσής είχε υπόψη του πολλά κρούσματα ιερής πορνείας ανάμεσα στον «περιούσιο λαό» του Γιαχβέ. Γνώριζε ότι οι «ιερόδουλες» (πόρνες των ναών) πλήθαιναν στους Αμοραίους, Χαναναίους, Μωαβίτες, Φοίνικες κ.ά. Μ’ όλους αυτούς τους λαούς οι Εβραίοι είχαν στενές σχέσεις και ο Μωυσής φοβόταν παραπέρα εξάπλωση της ιερής πορνείας. Γράφει στη Βίβλο:...

Ο Γάλλος Φιλέλληνας Σατωμπριάν, διηγείται την δυστυχία, την κατάντια και την ηττοπάθεια των Ελλήνων του 1806

Εδώ είναι που πρέπει να σημειώσουμε ένα αξιομνημόνευτο παράδειγμα της ανωτερότητας που δίνουν τα γράμματα σε έναν λαό σε σχέση με κάποιον άλλο, όταν ο λαός αυτός έχει δείξει εξάλλου τις πολεμικές αρετές του. Μπορούμε να πούμε ότι οι μάχες των Λεύκτρων και της Μαντινείας έσβησαν το όνομα της Σπάρτης από τη γη, ενώ η Αθήνα που κυριεύτηκε από τους Λακεδαιμόνιους και καταστράφηκε από τον Σύλλα, δεν διατήρησε λιγότερο την επιρροή της...

Βασιλική θεολογία και δημοκρατική συμπεριφορά του Ιουλιανού

Το ενιαίο ιδεώδες ελληνισμός – romanitas που ενέπνευσε τις διοικητικές του μεταρρυθμίσεις είναι και ο διαμορφωτής της αντίληψης του Ιουλιανού για το πώς πρέπει να ασκείται η εξουσία. «Δημοκρατικός» από φύση και αγωγή, ο πρίγκιπας άρχισε από την πρώτη στιγμή που απέκτησε δημόσια θέση στην αυτοκρατορική ιεραρχία να επιδεικνύει, με θεατρικότητα θα έλεγε κανείς, την πεποίθηση ότι είμαστε όλοι ίσοι. Η διάθεση πάντως πίσω από την σκηνική παρουσία ήταν ειλικρινής...

Το χαράτσι ένας φόρος … παρεξηγημένος!

Το «χαράτσι» βάραινε για δώδεκα αιώνες ανηλεώς τους μη Μουσουλμάνους υπήκοους του Οθωμανικού κράτους, μέχρι τις μέρες της Συνθήκης των Παρισίων.

Για του λόγου το αληθές αν και η τόση κατακραυγή εναντίον του Χαρατσίου, που – καθιερώθηκε από το Χαλίφη Ομάρ – δεν είναι αδικαιολόγητη, είναι πάντως υπερβολική. Ίσως ο τρόπος με τον οποίο επιβαλλόταν ο κεφαλικός αυτός φόρος (τζιτζιέτ – χαράτζ) να δικαιολογεί κάπως την αποστροφή της κοινής γνώμης. Και ίσως να ήταν αυτός ο λόγος που προκάλεσε τα φιλάνθρωπα αισθήματα των Ευρωπαίων διπλωματών που συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι μετά τον Κριμαϊκό πόλεμο...

Ο Όμηρος δεν ξέρει τίποτα για τους Έλληνες!

Οι Έλληνες των ιστορικών χρόνων είχαν ξεχάσει πως αρχική τους πατρίδα δεν ήταν η Ελλάδα, αλλά οι πεδιάδες της σημερινής Ουγγαρίας. Όπου οι παλιοί μακρινοί πρόγονοι τους είχαν έρθει από την περιοχή που εκτείνεται ανάμεσα στην Περσία, τον Καύκασο και τη Νότια Ρωσία. Εκεί, πρόγονοι ακόμα πιο μακρινοί, είχαν εγκατασταθεί για χιλιετίες, προερχόμενοι από την Ινδία. Είναι ίδιο όλων των λαών να τοποθετούν τις «ρίζες» τους όπου τους βολεύει – και τους βολεύει – να τις τοποθετούν στην πιο ευτυχισμένη περίοδο της ιστορίας τους...

Αλή πασάς τύραννος ή αναμορφωτής; Τι είπαν για αυτόν Έλληνες και ξένοι ιστορικοί;

Παραθέτουμε για να γίνει πιο φανερή η τόσο αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του Αλή πασά:

«Η εφημερίδα που έβγαζαν οι αδελφοί Μακρίδη Πούλιου στη Βιέννη έγραφε το 1790: Από πολλά μέρη της Ρούμελης κηρύττουν την ευτυχία των ραγιάδων υπό την ηγεμονία του ηγεμόνος πάσης Ηπείρου του πασά των Ιωαννίνων».

Αντίθετα η Ελληνική Νομαρχία του ανώνυμου Έλληνα στο κορυφαίο έργο του επαναστατικού διαφωτισμού που εκδόθηκε στην Ιταλία το 1806 λέει:

Το επιτελείο του Αλή Πασά

Αμέσως μετά την εγκατάστασή του στο πασαλίκι, ο νέος πασάς σπεύδει να εξουδετερώσει, έναν, έναν όλους όσους τον είχαν καταπολεμήσει. Πρώτοι χτυπήθηκαν οι μπέηδες των Ιωαννίνων, οι οποίοι είχαν αντισταθεί ένοπλα σ’ αυτόν (όταν επιχείρησε να καταλάβει «εξ εφόδου» την πόλη). Ήταν άλλωστε οι πιο επικίνδυνοι, μια και μπορούσαν να δημιουργήσουν είτε εσωτερικές ταραχές, είτε διαβολές στο Σουλτάνο...

Η θέση των γυναικών στην αρχαία πόλη των Αθηνών

Ορίσαμε προηγουμένως την πόλη ως μια κοινότητα πολιτών, δηλαδή ανθρώπων που μοιράζονται την αρχή της λήψης αποφάσεων. Οι γυναίκες λοιπόν δεν είναι «πολίτες», με την έννοια που έδιναν στον όρο οι Έλληνες, εφόσον δεν συμμετέχουν σ’ αυτό που αποτελεί την ουσία της πολιτικής ιδιότητας. Ταυτόχρονα όμως παίζουν σημαντικό ρόλο στη μεταβίβαση αυτής της πολιτικής ιδιότητας, πράγμα που σημαίνει ότι ανήκουν στην πολιτική κοινότητα. Και πάλι θα χρησιμοποιήσουμε το παράδειγμα της Αθήνας...

ΟΙ ΑΚΟΛΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑΣ ΘΕΟΔΩΡΑΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΡΟΚΟΠΙΟ

Η πρώτη λοιπόν, η Κομιτώ, είχε ήδη κατακτήσει διακεκριμένη θέση ανάμεσα στις εταίρες του καιρού της˙ η δεύτερη η Θεοδώρα, φορώντας ένα κοντό χιτώνα με μακριά μανίκια σαν αυτούς που φοράνε οι μικρές σκλάβες, την ακολουθούσε υπηρετώντας τη σε καθετί και κουβαλώντας στους ώμους της το σκαμνί, πάνω στο οποίο εκείνη συνήθιζε να κάθεται στις δημόσιες συγκεντρώσεις...

Μαρτυρία για την Ορθοδοξία τον καιρό της Μικρασιατικής καταστροφής

«Ο Κυδωνιών Γρηγόριος έμεινε στην πόλη με τα γυναικόπαιδα, έκανε ό,τι του περνούσε για τη σωτηρία του ποιμνίου του, διαβήματα, εκκλήσεις προς τους Τούρκους, νομίζοντας πως ακόμα το κύρος της Εκκλησίας, τα προνόμια τα σουλτανικά, είχαν σημασία. Σε λίγες μέρες άρχισαν να φτάνουν στο λιμάνι βαπόρια με αμερικανική σημαία, να παραλάβουν τα γυναικόπαιδα.

Οι Τούρκοι είπαν στην αρχή:

“Η άδεια της αναχωρήσεως ισχύει μόνο για 24 ώρες. Όσοι δεν προλάβουν να φύγουν, θα μεταφερθούν στο εσωτερικό της Ανατολής!”...

Η λαιμαργία, η αγριότητα και η ακολασία του Ρωμαίου αυτοκράτορα Βιτέλλιου

Κάνοντας λοιπόν μια τέτοια αρχή, οργάνωσε στη συνέχεια και το μεγαλύτερο μέρος της κρατικής εξουσίας με βάση τις συμβουλές και τα κέφια ακόμα και του πιο τιποτένιου θεατρίνου και ηνιόχου, κυρίως όμως του απελευθέρου του, Ασιατικού. Ο άνθρωπος αυτός είχε ανήθικες σχέσεις με τον Βιτέλλιο όταν ήταν νέος, τον βαρέθηκε όμως αργότερα και εξαφανίστηκε...

Η ΑΓΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΚΑΛΙΓΟΥΛΑ

Ο νους του, ακόμα και όταν ξεκουραζόταν ή ήταν παραδομένος στη διασκέδαση και στα συμπόσια, κατέτεινε στην ίδια πάντοτε αγριότητα πράξεων και λόγων. Συχνά γίνονταν ενώπιον του, καθώς αυτός έτρωγε ή γλεντοκοπούσε, σοβαρές συζητήσεις για βασανιστήρια, ενώ κάποιος στρατιώτης, ειδικός στους αποκεφαλισμούς, έπαιρνε τα κεφάλια όσων μεταφέρονταν από τις φυλακές...

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΦΑΓΟΙ ΣΤΑΥΡΟΦΟΡΟΙ ΤΗΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΑΡΑ!

Δεν ξέρω αν είναι βοσκοτόπια αγρίων ζώων ή το σπίτι μου, το σπίτι όπου γεννήθηκα.

Αυτή η κραυγή πόνου ενός άγνωστου ποιητή της Μάαρα δεν είναι τρόπος του λέγειν. Είμαστε αναγκασμένοι δυστυχώς να πάρουμε τα λόγια του στην κυριολεξία και να αναρωτηθούμε μαζί: Τι τόσο τερατώδες συνέβη σ’ αυτή την πόλη της Συρίας στα τέλη του 1098;

Πριν έρθουν οι Φράγκοι, οι κάτοικοι ζούσαν ήσυχα προφυλαγμένοι από το κυκλικό τους τείχος. Τα αμπέλια, οι ελαιώνες, οι συκιές, τους πρόσφεραν μια σχετική ευμάρεια. Όσο για τις κρατικές τους υποθέσεις, υπήρχαν έντιμοι πρόκριτοι, χωρίς μεγάλες φιλοδοξίες, υπό την εποπτεία του Ρεντβάν που βασίλευε στο Χαλέπι. Το καμάρι της Μάαρα ήταν ότι υπήρξε η γενέτειρα μιας από τις μεγαλύτερες μορφές της αραβικής λογοτεχνίας, του Αμπούλ – Αλά αλ – Μααρί, που πέθανε το 1057. Αυτός ο τυφλός ποιητής είχε το θάρρος να τα βάλει με τα ήθη της εποχής του παρόλο που κάτι τέτοιο απαγορευόταν. Χρειαζόταν θάρρος να γράψεις...

ΕΝΑΣ ΑΡΑΒΑΣ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΑΛΑΝΤΙΝ

Θα ’ρθει μια μέρα που ο Σαλαντίν θα μετανιώσει πικρά γι’ αυτή του την απόφαση. Στις 4 Σεπτεμβρίου η Ασκαλόν παραδίδεται˙ ακολουθεί η Γάζα που ανήκε στους Ναΐτες.

Ταυτόχρονα, ο Σαλαντίν στέλνει εσπευσμένα μερικούς εμίρηδες του στρατού του στην περιοχή της Ιερουσαλήμ, όπου καταλαμβάνουν πολλές περιοχές, όπως αυτή της Βηθλεέμ. Τώρα πια ο Σουλτάνος έχει μόνο μια επιθυμία: να στέψει τη νικηφόρο εκστρατεία του και την προσωπική του επιτυχία με την επανάκτηση της Ιερής πόλης...

ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΙΣΡΑΗΛ

Μέσα στον οργανισμό του Ισραήλ υπήρχε και ένα άλλο ξένο σώμα, οι ελληνικές πόλεις. Ορισμένος αριθμός από οικισμούς, πολλοί από τους οποίους σημαντικοί, ήταν ελληνικοί και όχι εβραϊκοί. Άλλοι είχαν ιδρυθεί την εποχή που οι απόγονοι των στρατηγών του Μεγαλέξανδρου, οι Λαγίδες από την Αίγυπτο και οι Σελευκίδες από την Συρία, κρατούσαν στα χέρια τους την Παλαιστίνη, όπου είχαν εγκαταστήσει διάφορους δήμους με έλληνες μετανάστες. Αποτελούσαν τη Δεκάπολη, μια ομοσπονδία από δέκα πόλεις...