ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ

Οι δαίμονες απετέλεσαν ίδιον καθεστώς έχοντας ως αρχή την αντιπαλότητα κατά «παντός αγαθού» και με μια άμεσα αντιληπτή δραστηριότητα, με προσβάσεις στα πάθη της ανθρωπότητας. Εδώ, θα παραθέσουμε μερικά από τα καθοδηγητικά όργανα του κακού τα οποία αποδέχεται και η χριστιανική Εκκλησία, που δοξολογούν τον διάβολο και εκτελούν τις εντολές του. Έτσι ο διάβολος με οποιοδήποτε όνομα και αν είναι γνωστός, είναι ο καταστροφέας μέσα από τον οποίο τα πάντα οδηγούνται στο μηδέν...

Εωσφόρος (Lucifer) εβραϊκά χελάλ: Ο πλανήτης Αφροδίτη σαν λαμπρό άστρο του πρωινού. Πριν από την Μίλτον η λέξη Lucifer δεν υπήρξε ποτέ ως όνομα του διαβόλου. Η αδελφότητα των Μασόνων στο παρελθόν και ιδιαίτερα στην Ιταλία, ταυτίστηκε με τους Λουσιφεριανούς και αποβλήθηκε της Καθολικής Εκκλησίας. Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε πως οι Λουσιφεριανοί είναι η ανάσταση του Μανιχαϊσμού. Το προσευχητάριό τους περιέχει φόρμουλες σατανιστικής επίκλησης και μια σειρά σατανιστικών διθυράμβων σπάνιας βλακείας. Είναι ο φωτοδότης και αρχηγός των έκπτωτων αγγέλων που μεταμορφώθηκε σε δαίμονα του σκότους. Άλλα ονόματα που του αποδίδονται είναι τα εξής: «Διάβολος, Όφις αρχαίος, Πλάνος της οικουμένης, Άρχοντας αυτού του κόσμου, Πονηρός, Πειράζων, Απολλύων, Αβαδδών, Βελλίαλ, Βεελζεβούλ» κ. ά. Είναι αυτός που εξωθεί τους ανθρώπους στην αμαρτία και στην αποστασία από τον Θεό.

Βεελζεβούλ: Ο πρώτος άγγελος των Σεραφείμ. Αρχικά χαανανιτικής καταγωγής. Ο Κύριος των μυγών και της κοπριάς. Παρασύρει τους ανθρώπους στο αμάρτημα της υπερηφάνειας.

Λεβιάθαν: Έκπτωτος άγγελος της τάξεως των Σεραφείμ. Σχετίζεται με τη Φοινικική μυθολογία και το θηρίο Λόταν των κειμένων της Ουγκαρίτ. Είναι ο θαλάσσιος δράκοντας της Παλαιάς Διαθήκης. Δαίμονας του χάους και αρχηγός των αιρετικών.

Ασμοδαίος: Περσικής καταγωγής. Ο Ασμεντάι του Ταλμούδ. Διαφθορέας δαίμονας των ανόσιων ερώτων και προσωποποίηση της ηδυπάθειας. Στα χρόνια του διωγμού των μαγισσών επροστάτευε τις πόρνες.

Ασταρώθ: Έκπτωτος άγγελος της τάξεως των Θρόνων με μορφή δαίμονα επάνω σε δράκο. Το όνομά του σημαίνει «κατήγορος». Αντιπροσωπεύει τον πειρασμό της απραξίας.

Μαμωνάς: Βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της κολάσεως και σχετίζεται με τη φιλαργυρία.

Αζαζέλ: Δαίμονας της λαϊκής εβραϊκής παράδοσης. Ο δαίμονας της ερήμου με μορφή αποδιοπομπαίου τράγου.

Λίλιθ: Γυναικείο δαιμόνιο της νύχτας, που αποπλανεί σκοτώνει και τρώγει τα αρσενικά θύματά του. Κατάγεται από τη γυναίκα – δαίμονα Λίλιτον της Μεσοποταμίας.

Σονέιλον: Έκπτωτος άγγελος της τάξεως των Θρόνων με τρεις κεφαλές˙ λέοντος, γάτας, και κάπρου.

Άρατρον: Πρίγκηπας των δαιμόνων. Κατέχει τη γνώση της θαυματουργικής μεταμορφώσεως και σχετίζεται με την αλχημεία.

Αβαδδών: Καταστροφέας. Αναφέρεται στην Αποκάλυψη (9,11). Ο άγγελος της αβύσσου.

Αζραέλ: Καταγράφει τις κακές πράξεις των ανθρώπων για να κριθούν μετά τον θάνατο.

Αμπιγκόρ: Δαίμονας του μίσους και των πολέμων.

Αγαταρέπτ: Πολύ σκληρός δαίμονας, βασανιστής των καταδικασμένων στην κόλαση.

Βελίαλ: Έκπτωτος άγγελος της τάξεως των Χερουβείμ. Σημαίνει κακία, πονηρία.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ  π. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ «Ο ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ», ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2015

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Γεννήθηκε   στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας, όπου και διδάχτηκε τα πρώτα εγκύκλια γράμματα.

Τυγχάνει απόφοιτος της Αθωνιάδας Εκκλησιαστικής Ακαδημίας.

Με εισαγωγικές εξετάσεις εισήχθη στη Θεολογική  Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετά των απαιτούμενο χρόνο των σπουδών του, έλαβε το πτυχίο της Θεολογίας.

Για αρκετά χρόνια βρέθηκε ως μετεκπαιδευόμενος  στη Γερμανία  στη πόλη του  Freiburg, υπότροφος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Στην πόλη αυτή και στο οικείο Πανεπιστήμιο, Albert – Ludwings – Universitat, Freiburg, παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα Καθολικής θεολογίας, και ασχολήθηκε με τις «σύγχρονες αιρέσεις» αποκτώντας συγχρόνως το μεταπτυχιακό του δίπλωμα (Master).

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα συνέχισε  ως εκπαιδευτικός της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Την τελευταία δεκαετία διδάσκει στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, το μάθημα των σύγχρονων αιρέσεων και της εξομολογητικής.