ΜΕΣΩ ΛΑΜΙΑΣ: Ο ΤΟΥΡΚΟΣ ΤΣΕΛΕΜΠΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΕΡΙΗΓΗΤΕΣ

 ΜΙΑ «ΔΕΥΤΕΡΗ» ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΣΤΙΣ  ΖΩΕΣ ΤΟΥΡΚΩΝ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΩΝ  ΠΟΥ ΠΕΡΙΗΓΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗ  ΛΑΜΙΑ ΕΩΣ ΤΟ 19^ο ΑΙΩΝΑ

 

ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ & ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

 

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄

Εκτός από τους Ευρωπαίους που περιηγήθηκαν στην ευρύτερη περιοχή της Λαμίας υπήρξε ένας Τούρκος και αρκετοί Έλληνες, που ο κάθε ένας με το δικό του τρόπο, μας αφηγήθηκαν κομμάτια της ιστορίας της και μας άφησαν ενδιαφέρουσες αναφορές για τις χρονικές περιόδους που βρέθηκαν στον τόπο μας.

 

Ο τούρκος Evliya Celembi

Evliya Celembi (1611-1682)

ΜΕΣΩ ΛΑΜΙΑΣ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 1821 ΩΣ 1899

 

ΜΙΑ «ΔΕΥΤΕΡΗ» ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΣΤΙΣ  ΖΩΕΣ ΟΣΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗ          

 

    ΛΑΜΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821

ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ & ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

 

  

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄

Η επανάσταση του 1821 και η δυσχερής θέση του Ζητουνίου

Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 ήταν η ένοπλη εξέγερση την οποία διεξήγαγαν επαναστατημένοι  Έλληνες εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με σκοπό την αποτίναξη της οθωμανικής κυριαρχίας και τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους.

Τον Φεβρουάριο του 1821 ο  Αλέξανδρος Υψηλάντης, εισέβαλε στη Μολδοβλαχία, ενώ τον επόμενο μήνα οι Φιλικοί δημιούργησαν επαναστατικές εστίες από τη Μακεδονία ως την Κρήτη...

ΜΕΣΩ ΛΑΜΙΑΣ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 1446 ΩΣ 1821

 

ΜΙΑ «ΔΕΥΤΕΡΗ» ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΣΤΙΣ  ΖΩΕΣ ΟΣΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗ

ΛΑΜΙΑ ΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ

 

ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ & ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

 

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄

Η Λαμία υπό των Φράγκων, των Καταλανών & των Οθωμανών.

Το 1204 με την κατάλυση της βυζαντινής κυριαρχίας ύστερα από την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους σταυροφόρους της Δ΄ Σταυροφορίας, πέρασε στα χέρια των Φράγκων, που ίδρυσαν εκεί τη Βαρωνία του Ζητουνίου, με το όνομα Girton ή Gipton. Η οχύρωση της ακρόπολης (Ακρολαμία) αναφέρεται για πρώτη φορά ως Κάστρο σε μια επιστολή του Πάπα Ιννοκέντιου Γ΄ (αρχές 13ου αι.). Στα 1218, κατελήφθη από το Δεσπότη της Ηπείρου Θεόδωρο Κομνηνό Δούκα. Το 1275 το Κάστρο παραδόθηκε από τον ηγεμόνα της Θεσσαλίας Ιωάννη Α΄ Δούκα  (ως προίκα), στον μετέπειτα Δούκα των Αθηνών Γουλιέλμο ντε λα Ρος. Στα 1311, το Κάστρο του Ζητουνίου πέρασε στα χέρια των Καταλανών υπό την αιγίδα του βασιλείου της Νεαπόλεως, με την ονομασία El Cito...

ΜΕΣΩ ΛΑΜΙΑΣ: ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΝΤΕ ΑΙΩΝΕΣ ΔΡΟΜΟΣ

 

ΜΙΑ «ΔΕΥΤΕΡΗ» ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΣΤΙΣ  ΖΩΕΣ ΟΣΩΝ ΠΕΡΙΗΓΗΘΗΚΑΝ ΣΤΗ           

                    ΛΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ 15^ο ΕΩΣ ΤΟΝ 19^ο ΑΙΩΝΑ

 

ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ & ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

 

Η θέα της Λαμίας από το Κάστρο

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Η ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΗ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ

ΤΙ ΕΨΑΧΝΑΝ ΟΙ ΠΕΡΙΗΓΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΜΕΣΩ ΛΑΜΙΑΣ

Η πρώϊμη περίπτωση του Βενιαμίν εκ Τουδέλας

Η “σουπιά” κυρά – Πολυξένη

 

Του Γιάννη Στεφ. Τσεκούρα

 

Ο κυρ – Θανάσης ήταν έμπειρος άνθρωπος, ήταν οικογενειάρχης και διέθετε κάποιο κύρος απέναντι στους συγγενείς αλλά και στους συγχωριανούς του.

Γι’ αυτό και η κυρά – Πολυξένη, όταν ο άνδρας τής κόρης της βρέθηκε σε πολύ δύσκολη οικονομική θέση κάποια στιγμή, δηλαδή κινδύνευε να χάσει το σπίτι του από χρέη προς την Τράπεζα, απευθύνθηκε το δίχως άλλο στον κυρ – Θανάση.

Πράγματι έτσι ήταν, αλλά οι καιροί ήταν δύσκολοι, λεφτά δεν υπήρχαν, οι δουλειές σπάνιζαν και η τύχη είχε γυρίσει την πλάτη της για μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Η Ελλάδα της δεκαετίας του ’60 υπέφερε, το μεροκάματο φτηνό και δύσκολο να το βρεις, κι άμα δεν είχες κάνει καλά το κουμάντο σου περνούσες συμπληγάδες· και μέσα σ’ όλα αυτά, να και ο δικαστικός κλητήρας – έτσι έλεγαν τότε το δικαστικό επιμελητή – να σου επιδίδει το εξώδικο...

Ο Αραμπέλος

ο τσαγκάρης που άκουγε Μότσαρτ και άριες

Του Γιάννη Στέφ. Τσεκούρα

 

Κάπου εκεί στα χίλια εννιακόσια ογδόντα τρία, στα μέσα περίπου του μήνα Ιούνιου, είχα πάει να πάρω από τον τσαγκάρη τα πέδιλα τής κόρης μου· ήταν μια μικροεπισκευή. Το τσαγκάρικο ήταν στην αρχή τής οδού Οδυσσέα Ανδρούτσου, στο σημείο που τέμνει την Ροζάκη – Αγγελή, αμφότερες οδοί που βρίσκονται στο κέντρο τής πόλης τής Λαμίας. Τα λίγα μαγαζιά που βρίσκονταν σ’ αυτό το δρομάκι ήταν παλιές κατασκευές, οι οποίες βέβαια στο πέρασμα του χρόνου είχαν χάσει την ταυτότητά τους και το αρχικό τους ύφος λόγω ανανέωσης κάποιας πόρτας ή και προσθήκης άλλων υλικών μεταγενέστερων· όλα αυτά προσέδιδαν στην εικόνα τους ένα κιτς χαρακτήρα και θύμιζαν παραγκουπόλεις του Ρίο ντε Τζανέιρο, τις γνωστές “φαβέλες”...

Ιστορίες από την Εθνική Αντίσταση

 ανέκδοτα επεισόδια από τη δράση του Ιωσήφ Μπλέχιγκερ (Ηλία Κόκκινου)

Του Γιάννη Στεφ. Τσεκούρα

 

Πηγή εικόνας, http://hkoinoniamas.blogspot.com/2017/10/blog-post_27.html

 

Επιστρατευμένος από τα στρατεύματα κατοχής του Χίτλερ, ο Αυστριακός στην καταγωγή Ιωσήφ Μπλέχιγκερ, την περίοδο του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου, βρέθηκε να υπηρετεί στην Ελλάδα στις υπηρεσίες των σιδηροδρόμων.

Από τις αρχές τού πολέμου μετέτρεψε τις αντιρρήσεις του κατά του φασιστικού καθεστώτος, σε υπηρεσίες αρωγής προς τους υπόδουλους Έλληνες.

Αρκετά χρόνια αργότερα από τη λήξη αυτού του πολέμου και συγκεκριμένα την περίοδο της πρώιμης μεταπολίτευσης, όταν οι άνθρωποι άρχισαν να απελευθερώνονται από τους φόβους τής κατοχής, του εμφυλίου και της δικτατορίας τών συνταγματαρχών, ξεσκέπαζαν δειλά – δειλά τις μέχρι τότε σκοτεινές μνήμες σε κάθε ευκαιρία που παρουσιαζόταν...

Οι τέσσερις λογικές αποδείξεις του Λάιμπνιτς για την ύπαρξη του Θεού

Η αυτονόμηση των δυνατοτήτων της νόησης στα πλαίσια μιας «φυσικής θεολογίας» συμπληρώνεται ενδεικτικά με τον Λάιμπνιτς (Leibniz). Το έργο του Περί Θεοδικίας (Essais de theodicee sur la bonte de Dieu, la liberte de l’ homme et l’ origine du mal – 1710) καθιερώνει τον Λάιμπνιτς ως τον συνεπέστερο συνεχιστή της εμμονής των σχολαστικών στη ταύτιση φυσικής και μεταφυσικής: Η γνώση τόσο τής μεταφυσικής όσο και τής φυσικής πρέπει να υπακούει στις απαιτήσεις της αυστηρής επιστήμης, δηλαδή της αποδεικτικότητας που εξασφαλίζει η νοησιαρχική demonstratio (= απόδειξη)...

Ο ΦΙΛΩΝ ΚΑΙ Η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΟΥ

 

Ο Ιουδαίος αυτός φιλόσοφος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια, το μεγαλύτερο κέντρο του ιουδαϊσμού της διασποράς, 20 – 30 χρόνια πριν από την αρχή της χρονολογίας μας και πέθανε στα 40 – 50 του Α΄ αιώνα.

Δίχως άλλο, ήταν γυιός κανενός πλούσιου Εβραίου, γιατί βρήκε τα μέσα να μορφωθεί καλά. Διάβασε, όχι μόνο την εβραϊκή φιλολογία (Πεντάτευχο κ.λ.π.), μα και όλους τους Έλληνες φιλοσόφους...

Ξόρκια, Βασκανίες και κακά Πνεύματα

«Ο ελληνικός λαός διέσωσε ου μόνον την πίστην εις διαφόρους αρχαίους δαίμονες αλλά και πολυάριθμα εθνικά λατρευτικά στοιχεία. Είναι δε αξιοσημείωτο το γεγονός, ότι εν πολλοίς αι δυο πίστεις υφίστανται εν τη ψυχή του λαού εκ παραλλήλου, χωρίς ούτως να αισθάνεται την αντίφασιν και να πολυπραγμονεί δια αυτήν.»

Στίλπων Κυριακίδης

Από πάντοτε, ξεκινώντας από τους πρωτόγονους λαούς, οι άνθρωποι παραδέχονταν πως υπάρχουν πνευματικές δυνάμεις που κυριαρχούν στη φύση. Οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν φοβερές μαγικές δυνάμεις σε μερικά πρόσωπα της ιστορίας και της μυθολογίας τους, όπως η Κίρκη, η Μήδεια, οι Τελχίνες και άλλα.

Στα ελληνορωμαϊκά χρόνια, απέδιδαν αυτές τις διάφορες δυνάμεις, που τις ονόμαζαν «δαίμονες», σε διάφορους ανατολικούς λαούς, όπως οι Χαλδαίοι, που θεωρούνταν μάγοι και εξουσιαστές πάντων των φυσικών δυνάμεων. Οι μάγοι αυτοί πίστευαν πως κατείχαν μυστικούς τρόπους, όπως περίεργα λόγια και κρυφές τελετουργικές πράξεις, για να πετύχουν τον σκοπό τους. Τους δαίμονες τους χώριζαν σε αγαθούς και σε κακούς...

Ο εμφύλιος μασκαράς της Λαμίας

Στα χρόνια του Εμφυλίου, η καχυποψία των κρατούντων και μάλιστα σε μιαν επαρχιακή πόλη όπως η γενέθλια πόλη μου, οι αποκριές περιορίζονταν στα στενά, κλειστά δωμάτια των σπιτιών και σπανιότερα στις αυλές και στις μακρινές συνοικίες. Ήταν ρητά απαγορευμένοι οι μασκαράδες. Το καθεστώς φοβόταν πως πίσω από έναν μασκαρά, πίσω από μια αυτοσχέδια μάσκα (που τότε προσωπίδες έστω χάρτινες, οι πλαστικές ήταν μελλοντική εφεύρεση), πίσω από ένα μαντίλι, ένα πυκνό βέλο, πίσω από ένα καρβουνισμένο πρόσωπο, μπορεί να κρυβόταν ένας «προδότης της πατρίδας», ένας μητραλοίας ή ένας από τους κρυβόμενους και καταζητούμενους «κατσαπλιάδες», κάποιος εαμοβούργαρος φονιάς...

Συνήθειες και έθιμα των Γαλατών ιστορημένες από τον αρχαίο ιστορικό Αμμιανό Μαρκελίνο

Όλοι σχεδόν οι Γαλάτες είναι ψηλού αναστήματος, ξανθοί και κοκκινομάλληδες. Τα άγρια μάτια τους τούς κάνουν τρομερούς στην όψη•  είναι φιλέριδες, και υπερβολικά επιθετικοί. Ούτε μια ομάδα ξένων δεν είναι ικανή να τα βάλει με έναν από αυτούς, αν ζητήσει την βοήθεια της συζύγου του, που είναι πολύ δυνατότερη από εκείνον και τα μάτια της αστράφτουν• ιδιαίτερα όταν φουσκώνει τον λαιμό και τρίζει τα δόντια της, και ζυγιάζοντας τα τεράστια λευκά χέρια της, προχωρά εμπρός για να μοιράσει γροθιές και κλωτσιές, σαν βολές που εκτοξεύονται από τα στριμμένα σκοινιά ενός καταπέλτη...

Ο ιδρυτής του Γερμανικού Εθνικισμού και της θεωρίας «της αρίας φυλής» ήταν ο Γάλλος Gobineau (Γκομπινώ)!

Ο ρατσισμός είναι περισσότερο μυθολογικός παρά επιστημονικός κι οι μαζικές κινητοποιήσεις εμπνέονται περισσότερο από τη μυθολογία και λιγότερο από την επιστήμη. Η εποχή μας, περήφανη για την επιστήμη και την τεχνική της, δεν επηρεάζεται από τους μύθους, γι’ αυτό επιστήμη και τεχνική έγιναν οι ίδιες μύθοι...

Η δημόσια και η ιερή πορνεία στην αρχαία Ιουδαία, Ινδία, Κίνα, Βαβυλώνα, Ασσυρία, Αραβία, Μικρά Ασία, Ελλάδα και Ρώμη

Η δημόσια και η ιερή πορνεία οργίαζαν στην αρχαιότητα. Οι εφτά Μεγάλοι Μύστες εξεγείρονταν για την εξάπλωσή της. Στηλίτευαν με πύρινα λόγια το παζάρι της σάρκας στους ναούς και τα χαμαιτυπεία. Οι Άγιες Γραφές καταδίκαζαν γενικά την πορνεία είτε αυτή ήταν ιερή είτε δημόσια. Ορισμένες όμως θρησκείες ή θρησκευτικές δοξασίες ανέχονταν την πορνεία με … προϋποθέσεις.

Ο Μωυσής είχε υπόψη του πολλά κρούσματα ιερής πορνείας ανάμεσα στον «περιούσιο λαό» του Γιαχβέ. Γνώριζε ότι οι «ιερόδουλες» (πόρνες των ναών) πλήθαιναν στους Αμοραίους, Χαναναίους, Μωαβίτες, Φοίνικες κ.ά. Μ’ όλους αυτούς τους λαούς οι Εβραίοι είχαν στενές σχέσεις και ο Μωυσής φοβόταν παραπέρα εξάπλωση της ιερής πορνείας. Γράφει στη Βίβλο:...

Ο Γάλλος Φιλέλληνας Σατωμπριάν, διηγείται την δυστυχία, την κατάντια και την ηττοπάθεια των Ελλήνων του 1806

Εδώ είναι που πρέπει να σημειώσουμε ένα αξιομνημόνευτο παράδειγμα της ανωτερότητας που δίνουν τα γράμματα σε έναν λαό σε σχέση με κάποιον άλλο, όταν ο λαός αυτός έχει δείξει εξάλλου τις πολεμικές αρετές του. Μπορούμε να πούμε ότι οι μάχες των Λεύκτρων και της Μαντινείας έσβησαν το όνομα της Σπάρτης από τη γη, ενώ η Αθήνα που κυριεύτηκε από τους Λακεδαιμόνιους και καταστράφηκε από τον Σύλλα, δεν διατήρησε λιγότερο την επιρροή της...

ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΣ 1934-1936

Θα σας διηγηθούμε ένα ιστορικό γεγονός που έμεινε γνωστό σαν «το Δημοτικό ζήτημα της Λαμίας 1934 – 1936» που ταλάνισε την πόλη μας για δύο ολόκληρα χρόνια.

Θα πάμε λοιπόν, αρκετά χρόνια πίσω  στο 1934 και συγκεκριμένα λίγο πριν τις τότε Δημοτικές και Κοινοτικές εκλογές.

Εδώ ανοίγουμε μια παρένθεση ...

Το αξίωμα του μέσα και του έξω

Ήταν ένας άνθρωπος που τον έλεγαν Φρειδερίκο. Ήταν ένας σοφός στοχαστής και γνώριζε πολλά. Για το μυαλό του, όμως, υπήρχαν γνώσεις και «γνώσεις», σκέψεις και «σκέψεις». Αγαπούσε έναν ιδιαίτερο τρόπο σκέψης αλλά καταφρονούσε και απεχθανόταν τους άλλους. Ό,τι όλο κι όλο αγαπούσε κι εκτιμούσε ήταν η λογική, η έξοχη εκείνη μέθοδος, και καθετί που το ονόμαζε «επιστήμη».

«Δύο και δύο κάνουν τέσσερα», συνήθιζε να λέει. «Σ’ αυτό πιστεύω εγώ και σ’ αυτή την αλήθεια πρέπει να βασίζεται όλη η ανθρώπινη σκέψη»...