ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΜΑΡΚΟΥ

Πρόκειται για ένα μικρό δυστυχώς απόσπασμα ενός παλαιότερου του Κανονικού Ευαγγελίου του Μάρκου, που ανακάλυψε τυχαία μόλις το 1958 ο καθηγητής Μόρτον Σμιθ, του Πανεπιστημίου Κολούμπια. Η σημαντικότατη αυτή ανακάλυψη έγινε στη βιβλιοθήκη του Αγίου Σάββα, που βρίσκεται στο Σινά.

Το κείμενο αυτό αποτελούσε τμήμα μιας επιστολής του Κλήμη της Αλεξανδρείας προς κάποια γυναίκα ονόματι Θεοδώρα. Στην επιστολή εκείνη ο Κλήμης, θέλοντας να αντιταχθεί στις «ανομολόγητες διδασκαλίες» όπως χαρακτηρίζει τις δοξασίες των Καρποκρατιανών (οπαδών του αιρετικού Καρποκράτη, ο οποίος υποστήριζε ότι η αμαρτία αποτελεί ένα μέσον για τη σωτηρία) παρέθετε το απόσπασμα αυτό του άγνωστου Ευαγγελίου του Μάρκου...

Οι εκτεταμένες έρευνες του καθηγητή Σμιθ, απέδειξαν πέρα για πέρα την αυθεντικότητα της επιστολής του Κλήμη.

Το εξαιρετικά ενδιαφέρον στοιχείο αυτού αποσπάσματος είναι ότι αναφέρει την τελετουργία μιας μύησης που έκανε ο Ιησούς στους μαθητές Του.

Από τις επιστολές του ιερού Κλήμη, συγγραφέα του έργου «Στρωματείς», προς τη Θεοδώρα.

«Έκανες πολύ καλά που αποσιώπησες τις ανομολόγητες διδασκαλίες των Καρποκρατιανών. Γιατί αυτοί είναι τα “περιπλανόμενα άστρα” της προφητείας, που ξεφεύγουν από τον στενό δρόμο των εντολών και πέφτουν σε μια απύθμενη άβυσσο σαρκικών αμαρτημάτων. Γιατί, υπερηφανευόμενοι για τη γνώση που, όπως λένε, έχουν για τα “απόκρυφα του σατανά”, δεν γνωρίζουν ότι ρίχνουν τον εαυτό τους στον “κάτω κόσμο του σκότους” της πλάνης κι ενώ καυχώνται πως είναι ελεύθεροι, έχουν γίνει σκλάβοι δουλικών επιθυμιών. Γιατί έστω κι αν έλεγαν κάτι το αληθινό, εκείνος που αγαπά την αλήθεια δεν θα ’πρεπε, ακόμη και τότε να συμφωνήσει μαζί τους. Δεν είναι η αλήθεια όλα τα αληθινά πράγματα, ούτε και τα όσα φαίνονται πως είναι αληθινά, σύμφωνα με τους ανθρώπινες απόψεις, πρέπει να προτιμώνται από τα  πράγματι αληθινά τα οποία είναι σύμφωνα με την πίστη.

Τώρα, όσον αφορά εκείνα που ισχυρίζονται για το θεϊκά εμπνευσμένο Ευαγγέλιο του Μάρκου, αλλά είναι απόλυτα ψευδή και άλλα, έστω κι αν περιέχουν κάποια στοιχεία αλήθειας δεν παρουσιάζονται σωστά. Γιατί όταν τα αληθινά πράγματα αναμιγνύονται με επινοήσεις, γίνονται ψεύδη και ισχύει αυτό που λέει η ρήση ότι το αλάτι χάνει τη γεύση του.

Όσον αφορά τον Μάρκο, στη διάρκεια της παραμονής του Πέτρου στη Ρώμη έγραψε μια αναφορά για τις πράξεις του Κυρίου χωρίς όμως να τις παραθέτει όλες, ούτε βέβαια και να αναφέρεται στις μυστικές του πράξεις, αλλά επιλέγοντας εκείνες που θεωρούσε σαν πλέον χρήσιμες για την επαύξηση της πίστης εκείνων που κατηχούντο. Όταν όμως ο Πέτρος πέθανε σαν μάρτυρας, ο Μάρκος πήγε στην Αλεξάνδρεια, φέρνοντας μαζί του τις σημειώσεις του κι εκείνες του Πέτρου, από τις οποίες μετέφερε στο προηγούμενο βιβλίο του όσα ήταν κατάλληλα για την πρόοδο προς τη γνώση. Έτσι, έγραψε ένα περισσότερο πνευματικό Ευαγγέλιο για να το χρησιμοποιούν οι πιο τελειοποιημένοι. Πάντως, δεν αποκάλυψε όσα δεν έπρεπε ν’ αποκαλυφθούν, ούτε κατέγραψε την ιεροφαντική διδασκαλία του Κυρίου, αλλά πρόσθεσε περισσότερα στις ήδη γνωστές ιστορίες και την ερμηνεία ορισμένων ρήσεων που γνώριζε, η οποία οδηγούσε αυτούς που τις άκουγαν στο εσώτατο ιερό της σοφίας εκείνης που κρύβεται από επτά πέπλα. Έτσι, χωρίς να είναι αυτή η πρόθεσή του, αναμόρφωσε τα πράγματα και, πεθαίνοντας, άφησε τα γραπτά του στην εκκλησία της Αλεξάνδρειας, όπου εξακολουθούν να φυλάγονται προσεκτικά και να διαβάζονται μόνο από εκείνους που μυούνται στα μεγάλα μυστήρια.

Επειδή όμως οι βρωμεροί δαίμονες μηχανεύονται διαρκώς την καταστροφή του ανθρώπινου είδους, ο Καρποκράτης τους εκπαίδευε και χρησιμοποιώντας απατηλές τέχνες, υποδούλωσε σε τέτοιο βαθμό κάποιον πρεσβύτερο στην Αλεξάνδρεια, ώστε πήρε απ’ αυτόν ένα αντίγραφο του μυστικού Ευαγγελίου, το οποίο ερμήνευσε σύμφωνα με το βλάσφημο και σαρκικό του δόγμα και επιπλέον το μόλυνε παρεμβάλλοντας στα αψεγάδιαστα και ιερά λόγια του επαίσχυντα ψεύδη. Απ’ αυτό το μίγμα προέρχεται η διδασκαλία των Καρποκρατιανών.

Σ’ αυτούς λοιπόν, όπως είπα πιο πάνω, πρέπει κανείς να μην ενδίδει ποτέ, ούτε όταν παρουσιάζουν τα παραποιημένα τους κείμενα να συναινεί ότι ανήκουν στον Μάρκο αλλά αντίθετα να το αρνούνται αυτό ακόμη και παίρνοντας όρκο. Γιατί “δεν αποκαλύπτονται όλες οι αλήθειες σε όλους”. Για το λόγο αυτό, η Σοφία του Θεού μας συμβουλεύει δια μέσου του Σολομώντα, “Να αποκρίνεσαι στον ανόητο με τις ανοησίες του”, διδάσκοντας έτσι ότι το φως της αλήθειας πρέπει να παραμένει κρυφό από κείνους που είναι νοητικά τυφλοί. Λέει επίσης, “Από κείνον που δεν διαθέτει, θα παρθεί κι αυτό που έχει” καθώς επίσης “Άφησε τον ανόητο να βαδίζει στο σκοτάδι”. Εμείς όμως είμαστε “τέκνα του φωτός” και έχουμε φωτιστεί από την “αυγή” του Πνεύματος του Κυρίου “άνωθεν” και “όπου βρίσκεται το Πνεύμα του Κυρίου , εκεί βρίσκεται  η ελευθερία”, διότι “Τα πάντα είναι καθαρά για τον καθαρό”.

Σ’ εσένα λοιπόν δεν θα διστάσω να απαντήσω στις ερωτήσεις που μου έκανες, διαψεύδοντας τις πλαστογραφίες με τα ίδια τα λόγια του Ευαγγελίου. Για παράδειγμα, μετά το “Και βάδιζαν στο δρόμο που οδηγεί στην Ιερουσαλήμ” και όσα ακολουθούν μέχρι το “Ύστερα από τρεις ημέρες θα αναστηθώ”, το μυστικό Ευαγγέλιο περιέχει τα ακόλουθα, λέξη προς λέξη:

“Και ήρθαν στη Βηθανία κι εκεί ήταν κάποια γυναίκα, της οποίας ο αδελφός είχε πεθάνει. Ήρθε λοιπόν αυτή μπροστά στον Ιησού και του λέει, ‘Υιέ του Δαβίδ, ελέησέ με’, οι μαθητές όμως την επιτήμησαν. Ο Ιησούς θύμωσε, βγήκε μαζί της στον κήπο όπου ήταν ο τάφος κι αμέσως ακούστηκε μια μεγάλη φωνή μέσα από τον τάφο. Ο Ιησούς πλησιάζοντας κύλησε την πέτρα από την είσοδο του τάφου. Κι αμέσως πηγαίνοντας μέσα, εκεί όπου βρισκόταν ο νέος, άπλωσε το χέρι του και παίρνοντας το δικό του τον σήκωσε. Ο νέος, βλέποντάς τον, τον αγάπησε κι άρχισε να τον ικετεύει να μείνει μαζί του. Και βγαίνοντας από τον τάφο πήγαν στο σπίτι του νέου, γιατί αυτός ήταν πλούσιος. Ύστερα από έξι μέρες, ο Ιησούς του είπε τι να κάνει και το απόγευμα ήρθε ο νεαρός φορώντας ένα λινό ένδυμα στο γυμνό του σώμα. Και έμεινε μαζί του εκείνη τη νύχτα, γιατί ο Ιησούς του δίδαξε το μυστήριο της βασιλείας του Θεού. Κι από κει επέστρεψε στην άλλη όχθη του Ιορδάνη”.

Ύστερα απ’ αυτές τις λέξεις ακολουθεί το κείμενο: “Και ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης ήρθαν σ’ αυτόν” και ολόκληρο εκείνο το τμήμα. Αλλά εκφράσεις όπως “γυμνός με γυμνόν” και όλα τα άλλα που μου έγραψες, δεν υπάρχουν.

Ύστερα δε από τις λέξεις, “Και ήρθε στην Ιεριχώ”, το μόνο που προσθέτει, το μυστικό Ευαγγέλιο είναι: “Και ήσαν εκεί η αδελφή του νεαρού τον οποίο αγαπούσε ο Ιησούς και η μητέρα του και η Σαλώμη, αλλά ο Ιησούς δεν τους δέχτηκε”. Όλα τα άλλα που μου έγραψες είναι παραποιήσεις.

Η αληθινή ερμηνεία κι αυτό που συμφωνεί με την αληθινή φιλοσοφία …»

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ «ΤΑ ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ», ΤΟΜΟΣ 2, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ, ΑΘΗΝΑ 1991