ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΣΤΙΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ

Το έργο των αγγέλων στις ανατολικές θρησκείες το έχουν αναλάβει οι αβατάρα, οι μποντισάτβα και άλλα τέτοια πνεύματα, που ήταν προεκτάσεις του Θεού ή του θείου. Η πίστη στα δαιμόνια ήταν και εξακολουθεί να είναι ευρέως διαδεδομένη επηρεάζοντας διάφορες θρησκευτικές τελετές, οι οποίες αποσκοπούν στην εξουδετέρωση των δυνάμεων που είναι εχθρικές για τον άνθρωπο και τη φύση...

Στον Ινδουισμό, οι ασούρα (οι αχούρα του ζωροαστρισμού) είναι οι δαίμονες που αντιμάχονται τους νταίβα (τους θεούς). Και οι δύο συναγωνίζονταν για το χόμα (homa) ή αμρίτα (amrita), είναι το ιερό ποτό που δίνει δύναμη, αλλά ο θεός Βισνού (ο προστάτης), ενσαρκωμένος σε ωραία γυναίκα (Μοχίνι, Mohini), βοήθησε τους θεούς να πιουν μόνο αυτοί το ποτό αμρίτα δίνοντάς τους έτσι περισσότερη δύναμη από αυτή που έχουν οι δαίμονες. Ανάμεσα στις διάφορες τάξεις των Ινδών ασούρα (δαίμονες) βρίσκονται οι νάγκα (naga, δαίμονες με μορφή φιδιού), ο Αχί (Ahi, δαίμονας της ξηρασίας) και ο Καμσά (Kamsa, ένας δαίμονας).

Ανάμεσα στους δαίμονες που βασανίζουν τους ανθρώπους βρίσκονται οι ρακσάσα (raksasa), τερατώδη και αποκρουστικά όντα με διάφορες μορφές που συχνάζουν σε νεκροταφεία, παρασύρουν τους ανθρώπους σε ανόητες πράξεις και επιτίθενται στους σαντού (sadhu, ιερούς ανθρώπους) και οι πισάκα (pisaca), όντα που συχνάζουν σε τόπους όπου σημειώθηκαν βίαιοι θάνατοι.

Οι βουδιστές θεωρούν τους δαίμονες της θρησκείας τους ως δυνάμεις που εμποδίζουν τον άνθρωπο να επιτύχει τη Νιρβάνα (μακαριότητα ή εξάλειψη της επιθυμίας). Ένας από αυτά τα όντα είναι ο Μάρα (Mara), ένας μεγάλος πειρασμός, που με τις θυγατέρες τού Ράτι (Rati, Επιθυμία), Ράγκα (Raga, Ηδονή) και Τάνα (Tanha, Ανησυχία) προσπάθησαν να αποτρέψουν τον Σιντάρτα Γκαουτάμα (Siddhartha Gautama), τον Βούδα, να επιτύχει τη φώτισή του. Με την εξάπλωση του βουδισμού της Μαχαγιάνα (Mahayana, το Μέγα Όχημα) στο Θιβέτ, την Κίνα και την Ιαπωνία, πολλοί από τους δαίμονες των λαϊκών θρησκειών αυτών των περιοχών ενσωματώθηκαν στις βουδιστικές δοξασίες. Οι δαίμονες των κινεζικών θρησκειών, οι κουέι – σεν (Kuei – shen), εμφανίζονται με όλες τις όψεις που παρουσιάζει η φύση.

Εκτός από αυτούς τους δαίμονες υπάρχουν τα τελώνια, οι νεράιδες και τα φαντάσματα. Οι Κινέζοι, που, επηρεασμένοι από τον Ταοϊσμό και τις λαϊκές θρησκείες, πίστευαν πως οι δαίμονες απέφευγαν το φως, για να διώξουν τους Κουέϊ, (κινέζικη ονομασία) δηλαδή κακοποιά δαιμονικά όντα, άναβαν τις φωτιές στην ύπαιθρο χρησιμοποιώντας τους πυρσούς και τα πυροτεχνήματα. Οι ιαπωνικές θρησκείες έχουν, όπως και οι κινέζικες, ένα πλήθος από δαίμονες τους οποίους ο άνθρωπος οφείλει να πολεμήσει. Από τους πιο τρομακτικούς δαίμονες των Ιαπώνων είναι οι όνι, που χαρακτηρίζονται ως πολύ κακά πνεύματα έχοντας τεράστια δύναμη, και οι τένγκου (tengu), πνεύματα που κυριεύουν τον άνθρωπο και που γενικά πρέπει να εξορκίζονται από τους ιερείς. 

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ  π. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ «Ο ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ», ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2015

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Γεννήθηκε   στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας, όπου και διδάχτηκε τα πρώτα εγκύκλια γράμματα.

Τυγχάνει απόφοιτος της Αθωνιάδας Εκκλησιαστικής Ακαδημίας.

Με εισαγωγικές εξετάσεις εισήχθη στη Θεολογική  Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετά των απαιτούμενο χρόνο των σπουδών του, έλαβε το πτυχίο της Θεολογίας.

Για αρκετά χρόνια βρέθηκε ως μετεκπαιδευόμενος  στη Γερμανία  στη πόλη του  Freiburg, υπότροφος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Στην πόλη αυτή και στο οικείο Πανεπιστήμιο, Albert – Ludwings – Universitat, Freiburg, παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα Καθολικής θεολογίας, και ασχολήθηκε με τις «σύγχρονες αιρέσεις» αποκτώντας συγχρόνως το μεταπτυχιακό του δίπλωμα (Master).

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα συνέχισε  ως εκπαιδευτικός της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Την τελευταία δεκαετία διδάσκει στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, το μάθημα των σύγχρονων αιρέσεων και της εξομολογητικής.