Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ο άνθρωπος έχει δύο πόδια και δύο πεποιθήσεις: μία όταν πάνε όλα καλά και μία όταν όλα πάνε άσχημα. Η δεύτερη ονομάζεται θρησκεία.

Ο άνθρωπος είναι ζώο σπονδυλωτό κι έχει αθάνατη ψυχή, καθώς και μια πατρίδα για να μην παίρνουν τα μυαλά του αέρα.

Ο άνθρωπος παράγεται κατά τρόπο φυσικό, τον αισθάνεται, ωστόσο, αφύσικο και δεν του αρέσει να το συζητάει. Ο άνθρωπος φτιάχνεται, αλλά δεν ερωτάται αν ήθελε κιόλας να φτιαχτεί.

Ο άνθρωπος είναι χρήσιμο ον. Οι χρήσεις του είναι πολλές: πεθαίνοντας στα πεδία των μαχών ανεβάζει τις μετοχές πετρελαίου στα ύψη, πεθαίνοντας στα ορυχεία αυξάνει τα κέρδη των ιδιοκτητών τους˙ επίσης προάγει τον πολιτισμό, τις τέχνες και τις επιστήμες...

Ο άνθρωπος, εκτός από το ένστικτο της αναπαραγωγής και το ένστικτο του να τρώει και να πίνει, έχει δύο πάθη: να κάνει φασαρία και να μην ακούει. Θα μπορούσε, μάλιστα, κανείς να δώσει τον ορισμό του ανθρώπου ως όντος που ποτέ δεν ακούει. Αν είναι σοφός, κάνει πολύ καλά, γιατί σπάνια θα ακούσει κάτι γνωστικό. Οι άνθρωποι ακούνε με μεγάλη ευχαρίστηση: υποσχέσεις, κολακείες, και φιλοφρονήσεις. Στις κολακείες ενδείκνυται η χρήση της κατά τρεις βαθμούς χοντρότερης κολακείας από εκείνη που θεωρεί κανείς μόλις και μετά βίας θεμιτή.

Ο άνθρωπος δεν χαρίζεται στους ομοίους του, γι’ αυτό και εφεύρε τους νόμους. Αν κάτι δεν του επιτρέπεται, θα πρέπει να μην επιτρέπεται και στους άλλους.

Για να βασιστεί κανείς σε έναν άνθρωπο, καλό είναι να καθίσει επάνω του˙ τουλάχιστον για όσο διάστημα κάθεται, είναι σίγουρος πως δεν θα το βάλει στα πόδια. Μερικοί βασίζονται και στον χαρακτήρα.

Ο άνθρωπος αποτελείται από δύο μέρη: Από ένα ανδρικό που δεν θέλει να σκεφτεί κι ένα γυναικείο που δεν μπορεί να σκεφτεί. Και τα δύο μέρη έχουν αυτό που λέμε αισθήματα: ο πιο σίγουρος τρόπος να τα προκαλέσει κανείς είναι να θέσει σε λειτουργία ορισμένα νευρικά κέντρα του οργανισμού. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις μερικοί άνθρωποι γίνονται λυρικοί.

Ο άνθρωπος είναι φυτοφάγο και σαρκοφάγο ον˙ σε ταξίδια στο βόρειο πόλο πότε – πότε κατασπαράζει και δείγματα του ίδιου του τού είδους˙ ωστόσο με τον φασισμό πετυχαίνει να αντισταθμίζει το γεγονός αυτό.

Ο άνθρωπος είναι ζώο πολιτικό, που προτιμάει να ζει συσπειρωμένο σε ομάδες. Κάθε ομάδα μισεί τις άλλες ομάδες γιατί είναι οι άλλες, και μισεί τις δικές της γιατί είναι δικές της. Το τελευταίο αυτό μίσος ονομάζεται πατριωτισμός.

Κάθε άνθρωπος έχει ένα συκώτι, μια σπλήνα, έναν πνεύμονα και μια σημαία˙ και τα τέσσερα ανεξαιρέτως είναι ζωτικά όργανα. Έχω ακούσει για ανθρώπους χωρίς συκώτι, χωρίς σπλήνα ή με μισό πνεύμονα˙ άνθρωποι χωρίς σημαία δεν υπάρχουν.

Ο άνθρωπος ευχαριστιέται να διεγείρει τη μειωμένη αναπαραγωγική του δραστηριότητα και γι’ αυτό τον σκοπό διαθέτει διάφορα μέσα: την ταυρομαχία, το έγκλημα, το σπορ και τους δικαστικούς αγώνες.

Άνθρωποι ο ένας ίσος με τον άλλον δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι που εξουσιάζουν και άνθρωποι που εξουσιάζονται. Ωστόσο κανείς ακόμα δεν έχει εξουσιάσει τον εαυτό του˙ γιατί ο εναντιούμενος σκλάβος είναι πάντα ισχυρότερος από τον αρχομανή αφέντη. Κάθε άνθρωπος γνωρίζει την ήττα: του να είναι υποδεέστερος του εαυτού του.

Όταν ο άνθρωπος αισθάνεται πως δεν μπορεί πια να σηκώσει κεφάλι, γίνεται θεοφοβούμενος και σοφός˙ αποποιείται τότε τις αγουρίδες του κόσμου τούτου. Αυτό ονομάζεται περισυλλογή.

Οι διάφορες βαθμίδες ηλικίας του ανθρώπου θεωρούν η μια την άλλη διαφορετικές φυλές: οι γέροι συνήθως έχουνε ξεχάσει πως υπήρξανε νέοι ή ξεχνάνε πως είναι γέροι και οι νέοι ποτέ δεν αντιλαμβάνονται ότι μπορούν να γεράσουν.

Ο άνθρωπος δεν θέλει να πεθάνει, διότι δεν ξέρει τι επακολουθεί. Κι αν βαυκαλίζεται πως ξέρει, πάλι δεν το θέλει˙ γιατί θέλει να ζήσει λιγάκι ακόμη σε τούτη πριν περάσει στην αντίπερα όχθη. «Λιγάκι» εδώ σημαίνει: αιώνια.

Κατά τα άλλα, ο άνθρωπος είναι ένα ον που φωνασκεί, θορυβεί και βάζει τον σκύλο του να γαυγίζει. Μερικές φορές κάνει και ησυχία αφήνοντας τους άλλους ήσυχους, αλλά τότε έχει πια πεθάνει.

Εκτός από τους ανθρώπους, υπάρχουν επίσης Σάξωνες και Αμερικανοί, αλλά αυτούς δεν τους κάναμε ακόμα, γιατί ζωολογία θα αρχίσουμε από του χρόνου.      

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΚΟΥΡΤ ΤΟΥΧΟΛΣΚΥ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ», ΤΕΥΧΟΣ 11, ΙΟΥΝΙΟΣ 1990

ΚΟΥΡΤ ΤΟΥΧΟΛΣΚΥ

Ο Κουρτ Τουχόλσκυ ήταν Γερμανός δημοσιογράφος, σατιρικός ποιητής και συγγραφέας. Έγραψε επίσης με τα ψευδώνυμα Kaspar Hauser, Peter Panter, Theobald Tiger και Ignaz Wrobel. 

Γέννηση: 9 Ιανουαρίου 1890, Βερολίνο, Γερμανία

Απεβίωσε: 21 Δεκεμβρίου 1935, Γκέτεμποργκ, Σουηδία