ΚΡΙΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΡΟΛΟΥ ΜΕΣΣΗΝΕΖΗ

Ο ποιητής Κάρολος Μεσσηνέζης

Η ποίηση του κ. Μεσσηνέζη είναι πηγαία και ανεπιτήδευτη, που έρχεται από τη Μούσα του. Είναι υψηλού επιπέδου δημιουργία, που φέρει την προσωπική σφραγίδα του δημιουργού της. Μία χτυπητή ιδιαιτερότητα της ποίησης αυτής είναι η ασυμβίβαστη στάση της στην θεωρία της δημιουργίας του κόσμου. Στο προκείμενο ζήτημα, μας λέει ο ποιητής:

“ … από μία έκρηξη λένε κατάγομαι …”

Και παρακάτω προσθέτει:

“Ίδια και ο χρόνος/ του ήλιου το φως/ ο ουρανός/ η άβυσσος/ όλα πριν δεν υπήρχαν/ όμως δεν μπορώ τίποτα να νιώσω”.

Στην περίπτωση του κ. Μεσσηνέζη συμπίπτουν στην ίδια προσωπικότητα ο θετικός επιστήμονας, αλλά και ο ποιητής με την προφητική ενόρασή του. Όμως, η θετική επιστήμη κινείται μέσα στον χωρο – χρόνο. Ενώ η ενορατική προφητική ψυχή, που εξακτινώνεται πέρα και από τον χωρο – χρόνο, δεν βρίσκει παραμυθίαν στην “μία έκρηξη …”, που, “λένε”, πως “ κατάγεται”.

Εδώ θα κάνω μια μικρή παρένθεση: Σύμφωνα με τη θετική επιστήμη, ο κόσμος δημιουργήθηκε από το μηδέν με μία έκρηξη, την “BIG – BAG”. Αρχικά, το σύμπαν θεωρήθηκε σφαιρικό, το οποίο, σε κάποιο απώτατο χρονικό μέλλον, θ’ αφανισθεί. Μεταγενέστερη θεωρία, θεώρησε το σύμπαν ως καμπύλο, το οποίο και πάλι θ’ αφανισθεί. Ωστόσο, στις 6 Μαΐου 2000, δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ” νέα θεωρία Αμερικανών Επιστημόνων, σύμφωνα με την οποία το σύμπαν είναι επίπεδο και δεν θα έχει τέλος!!! Νεότερες επιστημονικές θεωρίες, θεωρούν πως το Σύμπαν δεν είναι το μόνον, αλλά πως υπάρχουν πολλά Σύμπαντα!!!

Έκανα αυτή τη μικρή παρένθεση για να καταδείξω τους δικαιολογημένους λόγους της Μεταφυσικής Αγωνίας του Ποιητή κ. Μεσσηνέζη, ο οποίος, ευλόγως, δεν συμμερίζεται καθόλου την ευτυχία της Επιστήμης και ο ίδιος δεν αισθάνεται καθόλου ευτυχής, λέγοντας / όμως δεν μπορώ τίποτα να νιώσω.

Πιο κάτω, ο Ποιητής είναι αποκαλυπτικός:

“Μέσα από τις μεταφυσικές επιρροές/ πάντα ας κοιτάξω πίσω απ’ τα τυφλά/ παράθυρα της αλήθειας/ μιαν υπέρβαση ν’ αγγίξω/ τη ζωή να μπορέσω να κοιμηθώ”.

Με δίψα ψυχής επιθυμεί ν’ αγγίξει μιαν Υπέρβαση, να υπερβεί τον χωρο – χρόνο, που το προφητικό ποιητικό ένστικτό του συλλαμβάνει ως μίαν άλλην διάσταση, που δεν μπορεί να κατανοήσει η Θετική Επιστήμη, η οποία στηρίζεται στα μαθηματικά και είναι εγκλωβισμένη μέσα στο χωρο – χρόνο.

Μας λέει μελαγχολικά:

Όμως δεν μπορώ τίποτα να νιώσω …/, όπως, φυσικά, δεν μπορεί να νιώσει τίποτα και ο κάθε Αληθινός Ποιητής.

Ο Ποιητής κ. Μεσσηνέζης, προφανώς, δεν σταμάτησε στις μαθηματικές εξισώσεις. Σίγουρα, είναι μελετητής της Φιλοσοφίας, της Ηθικής, του Υπερβατικού Διαλογισμού, της Μεταφυσικής … Βιώνοντας τον Φιλοσοφικό Στοχασμό, δεν αποδέχεται την δημιουργία του κόσμου από μιαν έκρηξη (άγνωστης πατρότητας!), όπως δέχεται η Φυσική Επιστήμη. Διότι δεν δίνει καμία διέξοδο στην Μεταφυσική Αγωνία του, που είναι αγωνία ν’ αγγίξει μιαν Υπέρβαση.

Ανεπιφύλακτα, κατατάσσουμε τον ποιητή κ. Μεσσηνέζη στους Μεγάλους Δημιουργούς, αφού διακατέχεται από την Μεταφυσική Αγωνία “… μιαν υπέρβαση ν’ αγγίξει …”, που είναι η Ουσία της Αληθινής, Αυθεντικής και Ατόφιας Ποίησης.

Ο ποιητής ευτύχησε να δει νωρίς τα παράθυρα θέασης του Κόσμου. Άκουσε και τον κρότον των κτιστών και τον ήχον. Η Θετική Επιστήμη δεν τον έκλεισε από τον Κόσμον έξω. Από νωρίς βγήκε στον πηγαιμό για την Ιθάκη, αλλά η Ιθάκη δεν τον γέλασε … Από νωρίς είδε φτωχική την Ιθάκη και κατάλαβε οι Ιθάκες τι σημαίνουν. Όμως, δεν αποθαρρύνεται. Αντίθετα, διαβαίνει περήφανα στο δρόμο της Ιθάκης με Αγωνία της ευαίσθητης ποιητικής ψυχής του / … μιαν υπέρβαση ν’ αγγίξει/ τη ζωή να μπορέσω να κοιμηθεί …/

Η ποίηση του κ. Μεσσηνέζη με την Υπερβατική της Διάσταση, τους ποιητικούς συμβολισμούς της, έσπασε το φράγμα του χωρο – χρόνου.

Διαβάζοντας την ποίηση του κ. Μεσσηνέζη με τα πλούσια λυρικά, αλλά και ρεαλιστικά στοιχεία και τους υπερβατικούς συμβολισμούς της, που, συνειρμικά, οδηγούν στην Μεταφυσική αγωνία και στον βαθύτερο πόθο της προφητικής ενορατικής ψυχής ν’ αγγίξει μιαν υπέρβαση, της οποίας αφουγκράζεται τον ήχο, θυμίζει τον Πυθαγόρα, που αφουγκράστηκε την Μουσική της Συμπαντικής Αρμονίας, και μας χαρίζει μία πρωτόγνωρη ευδαιμονία, αφού μας καλεί να τον ακολουθήσουμε στο υπερβατικό ταξίδι του, πέρα από τον χωρο – χρόνο …

Αυθεντική Ποιητική Δημιουργία, Εκλάμψεις, Υπέρβαση, αλλά και ισχυρές γειώσεις είναι η Ποίηση του κ. Μεσσηνέζη.

Θερμά συγχαρητήρια στον Ποιητή κ. Μεσσηνέζη για τις υψηλού επιπέδου δημιουργίες του κι ευχές για μακροημέρευση και νέες δημιουργίες.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ», ΠΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ