Η θρησκεία Μακούμπα

Όπως η Βουντού, έτσι και η κίνηση Μακούμπα αναπτύχθηκε μεταξύ των σκλάβων της Λατινικής Αμερικής, με την ανάμειξη χριστιανικών στοιχείων και παραδοσιακών θρησκευτικών πεποιθήσεων και πρακτικών. Περιέχει το ίδιο πάνθεο ειδωλολατρικών θεοτήτων, φετίχ, σύμβολα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, εκστατικούς χορούς και θυσίες...

Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιεύονται στο βιβλίο Les Sectes, Enfer ou Paradis (σ. 169) η τελετή Macumba περιλαμβάνει τρία μέρη: Αρχίζει με το σημείο του σταυρού των ζώων, που προσφέρονται στα πνεύματα. Κατόπιν γίνεται επίκληση των αγίων με τελετουργικό χορό και τραγούδια. Ο χώρος της τελετής είναι γεμάτος από μαγικά σύμβολα: μπουκάλια, κεριά, πούρα, άνθη και εικόνες που παρουσιάζουν τα πνεύματα Jeronimo την παρθένο Μαρία και το δαίμονα. Η μητέρα ή ο πατέρας προεδρεύει στην τελετή. Με τη μουσική και τα συνεχή τραγούδια, κυριευμένοι από τα πνεύματα, οι μυημένοι, έρχονται σε κατάσταση ύπνωσης.

Απ’ όσα αναφέρθηκαν αποδεικνύεται ότι οι θρησκείες αυτές περικλείουν το μυστικό μιας μορφής ελευθερίας των σκλάβων στη Λατινική Αμερική, που με τη φυσική τους ελευθερία εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη θρησκεία τους χωρίς εσωτερική συγκατάθεση. Οι απόγονοι των σκλάβων κράτησαν την ανάμνηση του αγώνα των προγόνων τους, οι οποίοι μαστιγώνοντο μέχρι αίματος και τραγουδούσαν επικαλούμενοι τα πνεύματα.

Οι Αρχές της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας ανησυχούν βέβαια για την ανάμειξη της χριστιανικής πίστεως με τα μαγικά στοιχεία, αλλά δεν καταφέρνουν μέχρι σήμερα να βοηθήσουν τους ανθρώπους αυτούς σε μια ουσιαστική και συνειδητή χριστιανική μεταστροφή.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ π. ΑΝΤΩΝΗ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ «ΝΕΟΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ, ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ, ΑΘΗΝΑ 1996

π. ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος (1931 – 1996) υπήρξε ένας από τους πιο διαπρεπείς και σοφούς θεολόγους των τελευταίων ετών. Δεν περιορίστηκε στην συγγραφή θεολογικών μελετών ή σε κάποια ακαδημαϊκή δραστηριότητα αλλά αναλώθηκε στην ποιμαντική μέριμνα κατηχώντας με το πλήθος των συγγραμμάτων χρησιμοποιώντας την εμβρίθεια των γνώσεών του και την απλότητα του λόγου του. Όμως ο μεγάλος του πόνος ήταν η προφύλαξη του ποιμνίου από την φοβερή λαίλαπα των αιρέσεων και των σεκτών. Σ’ αυτόν τον τομέα διέπρεψε βοηθώντας και σώζοντας πολλές ψυχές αλλά και προκαλώντας το μίσος των σκοτεινών δυνάμεων.