Οι σύγχρονοι
ποιητές, ως εταίροι ψαλμωδοί, ως νέοι προφήτες, ως σύγχρονοι άνθρωποι
ξεφλουδίζουν με τις λέξεις τους τ’ αλλεπάλληλα περιττά στρώματα των
δυσλειτουργιών (συναισθηματικών, ψυχικών, κοινωνικών) φανερώνοντας τον πυρήνα
του προβλήματος που δεν είναι άλλος από τη μοναξιά. Οξύμωρο σχήμα η αίσθηση
μοναχικότητας σε πολυπληθείς συντροφιές, κι όμως αναμφισβήτητη διαπίστωση των
καιρών μας...
Η ανάπαυση
και η γαλήνευση της ψυχής έρχεται με τον ερχομό του αιώνιου ερωμένου και εραστή
της, «Περιπατώ και καίομαι ζητών ώδε
κακείσε και ουδαμού τον εραστή ευρίσκω της ψυχής μου». Η λύτρωση δεν αργεί
να ανακουφίσει την καταθλιπτική ψυχή, να τη χαλυβδώσει με ελπίδα, να τη στρέψει
από το σκοτάδι στο φως του αίνου και της δοξολογίας «Κύριε ο Θεός μου, εις τον αιώνα εξομολογήσομαί σοι».
Οι εποχές
αναμφίβολα φέρουν στο χρονικό τους πέρασμα το νέο και το καινοφανές, δεν παύει
όμως ποτέ ν’ αποτυπώνεται στην ιστορική τους σάρκα η έμφυτη λαχτάρα και ελπίδα
των ανθρώπων για δικαίωση της ζωής, για ενότητα με το θείο. Ο συμφυής πόθος για
προσωπική ολοκλήρωση και διαπροσωπική αλληλεγγύη με το διαφορετικό, το ξένο,
για οριζόντια πορεία με τον πλησίον που τη διασφαλίζει μόνο η κατακόρυφη επαφή
με τον Κύριο. Ο δρόμος για τον άνθρωπο περνάει μέσα από τον δρόμο για τον Θεό.
Μια σχέση αρραγής του τότε, με το τώρα. Ένας αιώνιος διάλογος με λέξεις
ποιητικές και έννοιες βαθιά ανθρώπινες. Ο Χρήστος Μαλεβίτσης, σαν ψαλμωδός του τώρα, χαράζει με το νυστέρι της ποίησής
του το σώμα της ιστορίας: «Μετά από κάθε
συμφορά, μετά από κάθε πόλεμο, μετά από κάθε θάνατο, χάνεσαι από μέσα μου. Και
τότε είναι η ώρα που πρέπει να ξανάρχεσαι. Γιατί τότε νιώθω απελπιστικά μόνος».
Το τραγικό βάρος αυτού του «απελπιστικά
μόνος» έρχεται να σηκώσει στους ώμους του ο ψαλμωδός του τότε με το εξής απλό «Συ είσαι μετ’ εμού».
Την απλότητα
απολέσαμε στο πέρασμα των αιώνων, φορτωθήκαμε όλου του κόσμου τα περιττά και
λησμονήσαμε μαζί με τον Θεό και τον εαυτό μας. Σκονίσαμε ζώσες έννοιες και
προστρέξαμε σε κενές αλήθειες. Στον αιώνα του άγχους και της κατάθλιψης «Δεν θα λένε: Τον καιρό που η βελανιδιά τα
κλαδιά της ανεμοσάλευε.
Θα λένε: Τον
καιρό που ο μπογιατζής τσάκιζε τους εργάτες.
Δεν θα λένε:
Τον καιρό που το παιδί πετούσε βότσαλα πλατιά στου ποταμού το ρέμα.
Θα
λένε: Τον καιρό που ετοιμάζονταν οι μεγάλοι πόλεμοι.
Δεν θα λένε:
Τον καιρό που μπήκε στην κάμαρα η γυναίκα.
Θα λένε: Τον
καιρό που οι μεγάλες δυνάμεις συμμαχούσαν ενάντια στους εργάτες.
Μα δε θα
λένε: Ήτανε σκοτεινοί καιροί.
Θα λένε:
Γιατί σώπαιναν οι ποιητές τους;»
Σε σκοτεινούς
καιρούς οι ποιητές του τότε, του τώρα, του πάντοτε, δεν σωπαίνουν, τουναντίον λαλούν μέσα στους Ψαλμούς, μέσα
από την παντός καιρού ποίηση, τα αλαφιάσματα της ψυχής. Λαλούν προς ομοίωσιν
του Λόγου, κατά το «Λαλήσωμεν, λαλήσωμεν
– σιγή δεν μας αρμόζει / αφού εις το ομοίωμα επλάσθημεν του Λόγου. / Λαλήσωμεν,
λαλήσωμεν – αφού λαλεί εντός μας / η θεία σκέψις, της ψυχής άυλος ομιλία»
του Αλεξανδρινού (ενν. τον Καβάφη).
ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ
ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΣ ΓΚΙΤΣΗ «ΛΥΧΝΙΚΟΝ ΨΥΧΩΦΕΛΕΣ», ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΤΟΜΟ
«ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΣΟΥ ΣΑΝ ΜΕΛΙ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΚΡΙΤΑΣ, Β΄ ΕΚΔΟΣΗ 1993
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΓΚΙΤΣΗ
Η
Αναστασία Γκίτση είναι θεολόγος καθηγήτρια της Μ.Ε. με μεταπτυχιακές σπουδές
στο Α.Π.Θ και στο Centre Orthodoxe du Patriarcat Εcumenique (Ελβετίας).
Υποψήφια διδάκτωρ στον τομέα της Δογματικής, Α.Π.Θ. Ποιήτρια κι αρθρογράφος σε
έντυπο κι ηλεκτρονικό τύπο, έχει στο ενεργητικό της δύο προσωπικές ποιητικές
συλλογές και μία συμμετοχή σε συλλογικό τόμο. Εμπνεύστρια και δημιουργός του
καλλιτεχνικού τριπτύχου "Sygorma" όπου η ποίηση εναρμονίζεται με την
μουσική και τα εικαστικά. Άρθρα, μελέτες, μεταφράσεις και ποιήματά της έχουν
δημοσιευτεί σε συλλογικούς τόμους, εφημερίδες, περιοδικά (ελληνικά και ξένα),
και ανθολογίες. Έχει βραβευτεί/επαινεθεί για ποιήματά και διηγήματά της, μεταξύ
άλλων, από τους: Σ.ΕΚ.Β.Ε, Griechischer Kunst und Literatur Verein, Union of
European Writers και MusicHeaven. Στο θέατρο έχει μεταφερθεί μονόλογός της από
την ομάδα Contact Ensemble και ποιήματά της από τις ομάδες Trickortreat και
Persona non grata. 'Εχει λάβει μέρος στις εξής εκδηλώσεις και φεστιβάλ: XV
Biennale Νέων Μεσογείου, 1ο Φεστιβάλ Νέων Λογοτεχνών ΕΚΕΒΙ, festival νέας
δημιουργίας Cross my art, desThess Party, Abnormal coocreation, Λιμάνι Αλλιώς,
Tea is Art... Art is Tea, κ.ά.. Διατηρεί την ιστοσελίδα
www.anastasiagkitsi.com.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου