Η ΑΓΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΡΩΜΑΙΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΚΑΛΙΓΟΥΛΑ

Ο νους του, ακόμα και όταν ξεκουραζόταν ή ήταν παραδομένος στη διασκέδαση και στα συμπόσια, κατέτεινε στην ίδια πάντοτε αγριότητα πράξεων και λόγων. Συχνά γίνονταν ενώπιον του, καθώς αυτός έτρωγε ή γλεντοκοπούσε, σοβαρές συζητήσεις για βασανιστήρια, ενώ κάποιος στρατιώτης, ειδικός στους αποκεφαλισμούς, έπαιρνε τα κεφάλια όσων μεταφέρονταν από τις φυλακές...

Η ΔΙΑΒΟΗΤΗ ΑΦΗΡΗΜΑΔΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΥ ΑΝΤΑΜ ΣΜΙΘ

Τι είδους άνθρωπος ήταν αυτός ο ευγενικός φιλόσοφος;

«Είμαι εραστής των βιβλίων μου και μόνο». Έτσι περιέγραψε κάποτε ο Άνταμ Σμιθ τον εαυτό του σε κάποιον φίλο του, ενώ ταυτόχρονα επιδείκνυε με καμάρι τη βιβλιοθήκη του. Σίγουρα δεν ήταν όμορφος άντρας. Το προφίλ του πάνω σε κάποιο μετάλλιό μάς δείχνει ότι είχε προεξέχον κάτω χείλος ενώ η μύτη του ήταν γαμψή και τα εξόφθαλμα μάτια του προεξείχαν κάτω από τα βαριά βλέφαρα. Σε όλη του τη ζωή ο Σμιθ έπασχε από καταθλίψεις. Το κεφάλι του έτρεμε και μιλούσε μ’ ένα περίεργο τραύλισμα...

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ ΣΤΙΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ

Το έργο των αγγέλων στις ανατολικές θρησκείες το έχουν αναλάβει οι αβατάρα, οι μποντισάτβα και άλλα τέτοια πνεύματα, που ήταν προεκτάσεις του Θεού ή του θείου. Η πίστη στα δαιμόνια ήταν και εξακολουθεί να είναι ευρέως διαδεδομένη επηρεάζοντας διάφορες θρησκευτικές τελετές, οι οποίες αποσκοπούν στην εξουδετέρωση των δυνάμεων που είναι εχθρικές για τον άνθρωπο και τη φύση...

Η Εκκλησία είναι άσπιλος (αγνή), αλλά τα μέλη της είναι αμαρτωλά

Η Εκκλησία είναι η νύφη του Χριστού που εκείνος την έλουσε με νερό καθάρσεως και την έκανε δική του «μη έχουσαν σπίλον ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων» (Εφ. 5,27). Αλλά η Εκκλησία είναι επίσης μια ομάδα αμαρτωλών, συγχυσμένων και αγωνιώντων ανθρώπων που πειράζονται διαρκώς από τις δυνάμεις της απληστίας και της ιδιοτέλειας και ευρίσκονται μπλεγμένοι σε αντιζηλίες και ανταγωνισμούς. Η Εκκλησία δεν είναι μία κοινωνία καθαρών. Γι’ αυτό συχνά μέσα στην Εκκλησία πληγωνόμεθα και πληγώνουμε, γιατί η αγάπη μας αμαυρώνεται από τον εγωκεντρισμό μας...

Η ΥΠΟΜΟΝΗ ΔΙΑ ΜΕΣΟΥ ΤΗΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ

Αν δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τίποτε για το ασύλληπτο της ταπεινώσεως, μπορούμε να μάθουμε πολλά για την «υπομονή» στις ταπεινώσεις. Αυτό που εμείς επιζητούμε στην εγκράτεια, εσείς θα το βρείτε στην υπομονή μπροστά στα αναπόφευκτα σκαμπανεβάσματα, πείτε τα τραγωδίες, της ύπαρξης, λένε οι μοναχοί σ’ εκείνους που μένουν στον κόσμο. Πράγματι, η υπομονή είναι ένας εσωτερικευμένος μοναχισμός...

Ο ΣΚΛΗΡΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΟΣ ΑΣΚΗΤΗ. ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ «ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ»

Από τον Ελενουπόλεως Παλλάδιο μαθαίνουμε πολλά για τους σκληρούς αγώνας και την υπεράνθρωπο υπομονή των Ασκητών κι’ Ερημιτών της εποχής του. Οι διηγήσεις του είναι ζωντανές, γιατί είδε με τα μάτια του και συνωμίλησε με όλους αυτούς τους Αγίους άνδρας, όταν περιώδευε τα Μοναστήρια και τα ησυχαστήρια της Παλαιστίνης και της Αφρικής...

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ

Ανέφερα τηλεγραφικά μερικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη σημερινή οικογένεια και τείνουν να δημιουργήσουν μια εικόνα πιθανώς διάλυσή της.

Είναι δύσκολο να κάνει κανείς μελλοντολογικές προβλέψεις. Θα περιορισθώ σε μερικές καθαρά προσωπικές απόψεις. Πιστεύω ότι οι βιολογικοί παράγοντες είναι εξαιρετικά ισχυροί κι έτσι τα δύο φύλλα πάντα θα πλησιάζουν το ένα το άλλο...

ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΗ ΓΝΩΣΗ – ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΓΝΩΣΗ

Υπάρχει ένα δίλημμα το οποίο γνωρίζουν, νομίζω, όλοι οι προτεστάντες και το οποίο είναι ενδεικτικό αυτής της αντίληψης. Πόσα κηρύγματα, πιστεύετε, έχουν γίνει πάνω στο θέμα «εγκεφαλική γνώση – καρδιακή γνώση»; Εν τέλει, κανένα ερώτημα δεν είναι σημαντικότερο στη ζωή του συνειδητού προτεστάντη από το εξής: «Πως μπορεί η θεολογική εγκεφαλική γνώση να γίνει καρδιακή αγάπη για τον Θεό;»...

ΌΤΑΝ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΝΕΚΡΟΥ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΑΙΜΟΝΑΣ

Όσα δεν μπορούμε να συμπεράνουμε μόνο από τα έθιμα, τα συμπεραίνουμε από τις δηλώσεις των ίδιων των αγρίων που πενθούν. Δεν κρύβουν καθόλου ότι φοβούνται την παρουσία και την επιστροφή του πνεύματος του νεκρού και εκτελούν έναν μεγάλο αριθμό από τελετουργικές πράξεις για να τον κρατήσουν μακριά τους και να τον διώξουν. Κάνουν λοιπόν καθετί για να αποφύγουν την επίκληση και αφύπνιση του πνεύματος. Μεταμφιέζονται για να μην τους γνωρίζει, ή αλλάζουν το όνομά του ή το δικό τους όνομα...