ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΖΕΣΤΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ!

“Αλλά γιατί βάζετε στο στόχαστρο ειδικά τους Εβραίους;”

“Μα επειδή στην Ρωσία υπάρχουν Εβραίοι. Αν ήμουν στην Τουρκία, θα έβαζα στο στόχαστρο τους Αρμένιους”.

“Επομένως, θέλετε ν’ αφανιστούν οι Εβραίοι, όπως – ίσως να τον γνωρίζετε – ο Οσμάν Μπέης”.

“Ο Οσμάν Μπέης είναι ένας φανατικός και, επιπλέον, είναι και ο ίδιος Εβραίος. Καλύτερα να κρατηθείτε μακριά του. Εγώ δεν θέλω να καταστρέψω τους Εβραίους, τολμώ να πω ότι οι Εβραίοι είναι οι καλύτεροί μου σύμμαχοι. Εγώ ενδιαφέρομαι για την ηθική του ρωσικού λαού και δεν επιθυμώ (ή μάλλον τα πρόσωπα που θέλω να εξυπηρετήσω δεν επιθυμούν) αυτός ο λαός να κατευθύνει τη δυσαρέσκειά του εναντίον του Τσάρου. Συνεπώς χρειάζεται ένας εχθρός...

Είναι μάταιο να πάμε να αναζητήσουμε τον εχθρό, τι να πω, μεταξύ των Μογγόλων ή των Τατάρων, όπως έκαναν οι άρχοντες του παλιού καιρού. Γιατί είναι αναγνωρίσιμος και επίφοβος ο εχθρός, πρέπει να βρίσκεται στο σπίτι μας ή στο κατώφλι του σπιτιού μας. Να, λοιπόν, γιατί οι Εβραίοι. Μας τους έδωσε η Θεία Πρόνοια, ας τους χρησιμοποιήσουμε, που να πάρει, κι ας προσευχόμαστε να υπάρχει πάντα ένας Εβραίος για να τον μισούμε ή να τον φοβόμαστε. Χρειάζεται ένας εχθρός για να δώσουμε μια ελπίδα στο λαό.

Κάποιος είπε ότι ο πατριωτισμός είναι το έσχατο καταφύγιο των απατεώνων: όποιος δεν έχει ηθικές αρχές τυλίγεται συνήθως με μια σημαία και όλοι οι μπάσταρδοι επικαλούνται την καθαρότητα της φυλής τους. Η εθνική ταυτότητα είναι το τελευταίο καταφύγιο των άκληρων. Η αίσθηση της ταυτότητας βασίζεται στο μίσος, στο μίσος γι’ αυτόν που δεν είναι ίδιος. Θα πρέπει να καλλιεργήσουμε το μίσος σαν πολιτικό πάθος.

Ο εχθρός είναι ο φίλος των λαών. Χρειάζεται πάντα να μισούμε κάποιον για να νιώθουμε δικαιωμένοι μες στη δυστυχία μας. Το μίσος είναι το πραγματικό αρχέγονο πάθος. Και η αγάπη είναι μια ανώμαλη κατάσταση. Γι’ αυτό και σκοτώθηκε ο Χριστός: μιλούσε ενάντια στη φύση. Δεν αγαπούμε κάποιον για όλη μας τη ζωή, αυτή η ανέφικτη ελπίδα γεννάει τη μοιχεία, τη μητροκτονία, την προδοσία του φίλου … Αντίθετα, μπορούμε να μισούμε κάποιον για όλη μας τη ζωή. Αρκεί να βρίσκεται πάντα εκεί για ν’ αναζωπυρώνει το μίσος μας. Το μίσος ζεσταίνει την καρδιά”.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΟΥΜΠΕΡΤΟ ΕΚΟ «ΤΟ ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΠΡΑΓΑΣ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΨΥΧΟΓΙΟΣ», 2011

ΟΥΜΠΕΡΤΟ ΕΚΟ

Ο Ουμπέρτο Έκο ήταν Ιταλός σημειολόγος, δοκιμιογράφος, φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας και μυθιστοριογράφος. 

Γέννηση: 5 Ιανουαρίου 1932, Αλεσσάντρια, Ιταλία

Απεβίωσε: 19 Φεβρουαρίου 2016, Μιλάνο, Ιταλία

Σύζυγος: Ρενάτε Ράμγκε (νύμφ. 1962–2016)

Ταινίες: Το όνομα του ρόδου

Υποψηφιότητες: Βραβείο Έντγκαρ Καλύτερου μυθιστορήματος

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΗΣ ΜΑΖΑΡΑΚΗΣ