Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΑΣΟΝΙΚΗΣ ΣΤΟΑΣ

Η Τεκτονική Στοά αποτελεί τον «πυρήνα» της οργάνωσης του Ελευθεροτεκτονισμού. Κάθε νέα Στοά πρέπει να υπόκειται σε μια κανονική Μεγάλη Στοά ή Μεγάλη Ανατολή. Η Στοά είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί τις οδηγίες της Μεγάλης Στοάς στην οποία υπόκειται όσον αφορά την εφαρμογή των Συνταγμάτων, όμως κατά τα άλλα είναι ανεξάρτητη διοικητική μονάδα. Μία Στοά πρέπει να έχει Τακτικές και προγραμματισμένες συνεδριάσεις, όπου θα λαμβάνουν χώρα οι τεκτονικές εργασίες των μελών της, και πρέπει να συνέρχεται μόνο στην έδρα της, (εκτός εκτάκτων περιπτώσεων)...

Αρμοδιότητα της Στοάς είναι η μύηση και προαγωγή των μελών της, η εγκατάσταση του Σεβασμίου Διδασκάλου και των Αξιωματικών της, η απόκτηση και διατήρηση των κοσμημάτων και κειμηλίων της, η ενδυνάμωση των δεσμών ανάμεσα στις οικογένειες μέσω των διαφόρων εκδηλώσεων που οργανώνει και διάφορα άλλα θέματα σε επίπεδο βάσης, (μη περιοριστικά).

Η Στοά είναι η μόνη Αρχή που μπορεί να μυήσει κάποιον στον Ελευθεροτεκτονισμό και όταν γίνεται κάτι τέτοιο ο νέος Ελευθεροτέκτων αποκαλεί αυτή τη Στοά ως μητρική» του, ισοβίως. Ένας Διδάσκαλος Ελευθεροτέκτων έχει το δικαίωμα να επισκέπτεται όποια Στοά, υποκείμενη στη Μεγάλη Στοά του, επιθυμεί. Επίσης, μπορεί να επισκεφθεί και οποιαδήποτε άλλη Στοά επιθυμεί, αρκεί αυτή να υπόκειται σε κάποια Μεγάλη Στοά που να είναι αμοιβαία αναγνωριζόμενη με τη δική του. Εκτός της συνδρομής του και της συμμετοχής του στη μητρική» του Στοά, ένας Διδάσκαλος Ελευθεροτέκτων μπορεί καταβάλλοντας επιπλέον συνδρομή να είναι μέλος και άλλων Στοών, που όμως πρέπει να υπόκεινται στην ίδια Μεγάλη Στοά με τη δική του.

Ο όρος «Στοά» συνηθίζεται να αναφέρεται στον χώρο που συνεδριάζουν οι Ελευθεροτέκτονες, όμως ο όρος πιο πολύ αναφέρεται στους ίδιους τους Ελευθεροτέκτονες που συνεδριάζουν. Έτσι «Στοά» στην πραγματικότητα είναι οι συνεδριάζοντες Ελευθεροτέκτονες. Οι Στοές, ως κτίρια, αναφέρονται ανά περιπτώσεις ως «Ναοί». Διαφορετικές Στοές που συνεδριάζουν οι Τέκτονες, μπορεί να μεταχειρίζονται τον ίδιο χώρο της Στοάς σε διαφορετικές ώρες και ημέρες. Οι πρώτες Στοές συνεδρίαζαν όπου μπορούσαν και συχνά οι Τεκτονικές εργασίες γίνονταν σε καπηλειά. Οι περισσότερες Στοές απαρτίζονται από Ελευθεροτέκτονες που ζουν σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή.  Σε κάποιες Στοές η συμμετοχή απαιτεί πλήρωση ιδιαίτερων κριτηρίων, που έχουν κυρίως σχέση με το κοινωνικό υπόβαθρο ή την καταγωγή. Επίσης υπάρχουν «Ερευνητικές Στοές», οι οποίες κάνουν μέλη τους μόνο Διδασκάλους Ελευθεροτέκτονες και ασχολούνται με τη Φιλοσοφία του Ελευθεροτεκτονισμού και την Ιστορία του. Ο Τεκτονισμός του Α&Α.Σ.Τ. είναι ένας, ενιαίος και αδιαίρετος στο σύνολό του, από τον 1^ο μέχρι και τον τελευταίο 33^ο βαθμό. Ο χωρισμός του σε δύο μέρη, τον Συμβολικό Τεκτονισμό (βαθμοί 1 έως και 3) και τον Φιλοσοφικό Τεκτονισμό (βαθμοί 4 έως 33), είναι μόνο διοικητικός εξυπηρετώντας συγκεκριμένους οργανωτικούς σκοπούς και μόνον.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ  π. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ «ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣΟΝΙΑ & ΣΙΩΝΙΣΜΟΣ», ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 2013

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ

Γεννήθηκε   στα Τρίκαλα της Θεσσαλίας, όπου και διδάχτηκε τα πρώτα εγκύκλια γράμματα.

Τυγχάνει απόφοιτος της Αθωνιάδας Εκκλησιαστικής Ακαδημίας.

Με εισαγωγικές εξετάσεις εισήχθη στη Θεολογική  Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Μετά των απαιτούμενο χρόνο των σπουδών του, έλαβε το πτυχίο της Θεολογίας.

Για αρκετά χρόνια βρέθηκε ως μετεκπαιδευόμενος  στη Γερμανία  στη πόλη του  Freiburg, υπότροφος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Στην πόλη αυτή και στο οικείο Πανεπιστήμιο, Albert – Ludwings – Universitat, Freiburg, παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα Καθολικής θεολογίας, και ασχολήθηκε με τις «σύγχρονες αιρέσεις» αποκτώντας συγχρόνως το μεταπτυχιακό του δίπλωμα (Master).

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα συνέχισε  ως εκπαιδευτικός της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Την τελευταία δεκαετία διδάσκει στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Θεσσαλονίκης, το μάθημα των σύγχρονων αιρέσεων και της εξομολογητικής.