του Αρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου
Διδάκτορος Θεολογίας
Η αρχή του κάθε νέου έτους είναι μια ευκαιρία να προβληματιστούμε για πολλά, αλλά και ειδικότερα για τη ροή του χρόνου, ένα δώρο που έχουμε στην ζωή μας, όπως σημειώνει και ο εορτάζων Μ. Βασίλειος « ... Ὡς γάρ ἡ ἀρχή τῆς ὁδοῦ οὕπω ὁδός ...., οὔτω καί ἡ τοῦ χρόνου ἀρχή οὔπω χρόνος» (Εἰς την Ἑξαήμερον, PG29, στ. 16CD-17A).
ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ & ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Δεν κλείσαμε με κάποιο επίλογο το άρθρο μας. Ίσως αυτό έγινε ασυνείδητα, γιατί δεν αισθανθήκαμε ότι η διάσωση του Κάστρου και του στρατώνα είχε ολοκληρωθεί.
Έρχονται όμως κάποιες στιγμές, που οι συμπτώσεις δημιουργούν τέτοια δυναμική που ο επίλογος γράφεται μόνος του.
Το άρθρο μας, που προηγήθηκε με τίτλο «ΛΑΜΙΑ: Το στοιχειό του Κάστρου» και αφορούσε τη διάσωση του Οθωνικού στρατώνα και την ανάπλαση του χώρου, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σημειολογικό...
ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ & ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Το (κυριολεκτικά) Σωτήριον έτος (για το στρατώνα, αλλά και για το κάστρο) 1973 ο Γεώργιος Πλατής επανέρχεται στο θέμα της κατεδάφισης...
ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ & ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Η εικόνα είναι από το βιβλίο “ΚΑΣΤΡΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΕΙΑ ΤΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ”
Το πρώτο που βλέπεις προσεγγίζοντας τη Λαμία είναι ο καταπράσινος λόφος με το κάστρο και τον Οθωνικό στρατώνα, που ανακαινίστηκε και έγινε ένα άκρως λειτουργικό και χρήσιμο κτίριο που κάλυψε την ανάγκη για ένα σύγχρονο Αρχαιολογικό μουσείο στην περιοχή.
Κανείς πλέον δεν μπορεί να φανταστεί το κάστρο χωρίς το στρατώνα. Κι όμως υπήρξαν εποχές που το κτίριο αυτό κινδύνεψε με κατεδάφιση, η οποία ευτυχώς απεφεύχθη ...
Η τραγωδία προήλθε καθ’ όμοιον τρόπον από τας μιμικάς παραστάσεις χορού και άσματος Διονυσιακών οργιαστών με αμφίεσιν τράγου. Αυτά τα σατιρικά έργα παρέμειναν ουσιαστικόν μέρος του Διονυσιακού δράματος μέχρι του Ευριπίδου. Έκαστος συνθέτης τραγικής τριλογίας έπρεπε να κάμη μίαν παραχώρησιν εις την παλαιάν παράδοσιν προσφέρων, ως τέταρτον μέρος της παραστάσεώς του, ένα σατιρικόν έργον προς τιμήν του Διονύσου...
Του Γιάννη Στεφ. Τσεκούρα
Οι φυλακές Αγρινίου στις οποίες ήταν “κρατούμενος” ο 5 μηνών Βασίλης. Πηγή εικόνας: https://www.agriniopress.gr/
Στα τέλη του 1947 ο Βασίλης Καρανίκας έρχεται στον κόσμο· ένα κόσμο από τον οποίο ήταν απών ο πατέρας του από το σπίτι, αφού ήταν ήδη κρατούμενος στις φυλακές της Γυάρου, κατά τη διάρκεια του έτους που ο Βασίλης ερχόταν στον κόσμο (1947)· ο δε θείος του Λουκάς Καρανίκας την ίδια ακριβώς περίοδο (1947) φυλακιζόταν κι αυτός στη Μακρόνησο. Δεν έμελλε να περάσει και πολύς καιρός, και τον Μάιο του 1948 όντας ο Βασίλης πέντε μηνών βρέφος, ακολουθούσε τη μητέρα του στις γυναικείες φυλακές του Αγρινίου, μη μπορώντας να κάνει τίποτα άλλο, λόγω ηλικίας.
Ίσως να ήταν ο μικρότερος σε ηλικία φυλακισμένος για τα ελληνικά σωφρονιστικά χρονικά...
