Τα “ουαί” του Χριστού, ιστορημένα από τον Φώτη Κόντογλου

Το «αλλοίμονο» το είπε ο Χριστός, μονάχα στους Φαρισαίους και στον Ιούδα, μονάχα στους υποκριτές. Κι αυτός ο Αντίχριστος θέ να ’ναι υποκριτής, αφού θα υποκρίνεται τον Χριστό. Και στον αιώνα, ανάμεσα στους αμαρτωλούς που θα λυπίζουνε τον Χριστό και θα τον τυραγνάνε, εκείνοι που θα ’ναι οι πιο καταχθόνιοι γενίτσαροι θέ να ’ναι οι υποκριτές...

Δεν θα ’ναι μήτε οι άπιστοι μήτε οι οργισμένοι κι οι σκληροί, μήτε οι ειδωλολάτρες˙ αυτοί μπορούν να βρουν έλεος, γιατί δεν πειράξανε τον Θεό. Αλλά οι υποκριτές που παίρνουνε στο στόμα τους το όνομα του Θεού για να ξεγελούν τους αθώους, εκείνοι οι λύκοι που μπαίνουνε στη στάνη τυλιγμένοι με την προβιά και καμώνονται πως είναι πρόβατα για να φάνε τ’ αρνιά, αυτοί, είπε ο Χριστός, πως καλύτερα είναι να δέσουνε στο λαιμό τους μια μυλόπετρα και να πέσουνε στη θάλασσα, παρά να περιμένουνε σωτηρία. Τούτοι είναι οι άγγελοι οι νυχτοριδόφτεροι του διαβόλου και γι’ αυτούς είναι ετοιμασμένο το πυρ το εξώτερο, για να ’ναι  μαζί με το Σατανά τον πατέρα τους. Αυτοί που δεν έχουνε σπλάχνα μέσα τους, που τρώνε το δίκιο των άλλων και που θρέφονται από τα σκέλεθρα των άλλων, και που παχαίνουν πίνοντας το αίμα τ’ ορφανού κ’ υποκρίνονται πως το προστατεύουνε βαστώντας στο χέρι τους το Ευαγγέλιο. Εκείνοι που θέλουνε να ρεζιλέψουνε τον Χριστό, ενώ μπορούσανε να ’ναι κακούργοι ίσοι και καθαροί, για να ’χουνε και λιγότερο κρίμα κατά τα λόγια του Χριστού.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΣΥΝΑΞΗ», ΤΕΥΧΟΣ 144, ΣΕΛΙΔΑ 68