Μετά την
καταστροφή τής Ιερουσαλήμ από τον Τίτο το 70 μ.Χ. και την καταστολή από τον
Αδριανό της επανάστασης του Μπαρ Κοχμπά το 132 μ.Χ., μεγάλο μέρος από όσους
διασώθηκαν κατέφυγε σε χώρες τής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. Στις χώρες
αυτές ζούσαν σε χωριστές κοινότητες τρεφόμενοι από τη μεσσιανική ελπίδα τής
επιστροφής σε ένα αποκαταστημένο έθνος. Στους αιώνες που ακολούθησαν με
διάφορες αφορμές μεγάλος αριθμός τους εκδιώχθηκε από τη δυτική Ευρώπη και
κατέφυγε σε χώρες τής ανατολικής Ευρώπης και αλλού. Όσοι παρέμειναν
αναγκάστηκαν να ζουν σε κλειστά περιβάλλοντα, τα ονομαζόμενα γκέτο...
Από τα μέσα
του 18ου αι., ως αποτέλεσμα των ιδεών τής γαλλικής επανάστασης και
άλλων παραγόντων, οι Ιουδαίοι άρχισαν να συμμετέχουν στην πολιτιστική ζωή τών
ευρωπαϊκών κοινωνιών. Για να γίνει αυτό έπρεπε να βρεθεί μια συμβιβαστική λύση
μεταξύ του τρόπου ζωής που επέβαλε η ιουδαϊκή θρησκεία και εκείνου της
σύγχρονης Ευρώπης. Έτσι, άρχισαν να εισάγονται διάφορες αλλαγές, όπως π.χ. να
χρησιμοποιείται στη λατρεία η γλώσσα τής χώρας στην οποία ζούσαν κτλ.
Η στάση αυτή
είχε ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη του Μεταρρυθμισμένου Ιουδαϊσμού. Αυτός πήρε
διάφορες μορφές και διαίρεσε τον Ιουδαϊσμό σε δύο ανταγωνιζόμενους κλάδους, που
διαφέρουν σε πολλά σημεία, το Μεταρρυθμισμένο και τον Ορθόδοξο. Εξάλλου από τα
μέσα τού 19ου αι. δημιουργήθηκε στις ΗΠΑ ο λεγόμενος Συντηρητικός
Ιουδαϊσμός, ο οποίος εξελίχθηκε στον κύριο κλάδο Ιουδαϊσμού σ’ αυτήν την χώρα.
Ο ισχυρός αντισημιτισμός
στην Ευρώπη του τέλους τού 19ου αι. έδωσε αφορμή να δημιουργηθεί ο
Σιωνισμός, δηλαδή ένα κίνημα που στόχευε στη δημιουργία ιουδαϊκού κράτους στο
Ισραήλ. Μετά το ολοκαύτωμα των
Εβραίων από τη ναζιστική Γερμανία το κίνημα αυτό ενισχύθηκε, πραγματοποιώντας
τελικά το σκοπό του το 1948 με την ίδρυση τού κράτους τού Ισραήλ.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΤΗΣ Β΄ ΤΑΞΗΣ ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΥΚΕΙΟΥ «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ
ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΑ», ΤΩΝ Δ. Λ. ΔΡΙΤΣΑ – Δ.
Ν. ΜΟΣΧΟΥ – ΣΤΥΛ. Λ. ΠΑΠΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΕΚΔΟΣΗ ΙΓ΄ 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου