ΝΤΙΝΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ: Η ΠΟΙΗΣΗ ΣΑΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Αγαπητοί φίλοι της Σύναξης,

Σας ευχαριστώ που μου στείλατε το ερωτηματολόγιο σας θεωρώντας με χριστιανό. Είναι αλήθεια ότι παλαιότερα δεν πίστευα ότι μπορούσα να λέγομαι χριστιανός, εφόσον «πίστις άνευ έργων νεκρά εστί». Για να μην σκανδαλίζω όμως τους φίλους με τέτοιες ακρότητες, δέχτηκα να λέω ότι κινούμαι στα περίχωρα του χριστιανισμού. Το πιο σωστό θα ήταν να παραδεχτώ ότι οι χριστιανικές εμπειρίες της νεότητός μου με στηρίζουν ακόμη και σήμερα και με ανανεώνουν πνευματικά...

Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΠΑΠΙΣΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΣΕΒΙΟ ΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ

Ο Ευσέβιος υπήρξε ο πρώτος χριστιανός συγγραφέας, ο οποίος αποτίμησε το μέγα γεγονός, ότι ο πανίσχυρος ρωμαίος αυτοκράτορας από διώκτης γίνεται προστάτης των χριστιανών. Η ευφορία και ο ενθουσιασμός για το φαινόμενο αυτό τον οδήγησαν σε μια υπεραισιόδοξη και αφελή θεώρηση της αποστολής του Μ. Κωνσταντίνου και της σημασίας της μονοκρατορίας του, την οποία έβλεπε σχεδόν ως πραγμάτωση της βασιλείας του Θεού στον κόσμο...

ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΧΕΣ ΕΠΙΜΕΙΝΕΙ!

Συναντιούνται τυχαία βγαίνοντας από το θέατρο. Έχουν βαρύνει κατά τριάντα χρόνια και κατά πενήντα κιλά αλλά είναι αρκετά κομψοί ώστε να προσποιηθούν πως δεν τους εντυπωσιάζει η παρακμή τους. Από την εποχή που ζούσαν μαζί διατηρούν ακόμη τη φωνή και το βλέμμα, και ανακτούν αμέσως την επιθυμία να μάθουν πράγματα ο ένας για τον άλλο, αντιπαρερχόμενοι την ένταση εκείνης της εποχής, τότε που, μετά από μια ευτυχισμένη περίοδο που όμοιά της δεν ξανάζησαν, χώρισαν...

ΑΝΩΦΕΛΑ ΚΑΛΕΣΜΑΤΑ

Θα ’θελα να ερχόσουν κοντά μου ένα χειμωνιάτικο βράδυ και, πλάι – πλάι ο ένας στον άλλον, πίσω από τα παράθυρα, να κοιτάζαμε τους χειμώνες των παραμυθιών όπου ζήσαμε μαζί χωρίς να το ξέρουμε. Από τα ίδια μαγεμένα μονοπάτια περάσαμε εσύ κι εγώ, με βήματα δειλά διασχίσαμε τα γεμάτα από λύκους δάση και ενώ φτερούγιζαν τα κοράκια, τα ίδια ξωτικά μάς στόχευαν από τους πύργους με τις τούφες των βρύων...

ΦΙΛΩΝ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΥΣ: ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΥΣ ΣΤΟΧΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ

Ο Φίλων είναι ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές και συγγραφείς της ανθρωπότητας και ο επιφανέστερος του πρώτου χριστιανικού αιώνα. Γεννήθηκε από Ιουδαίους γονείς περί το 20 – 15 π.Χ., σπούδασε στην Αλεξάνδρεια, όπου μυήθηκε στην ελληνική σκέψη, γνώρισε τις μυστηριακές και εθνικές θρησκείες και κυρίως έδρασε στους χρόνους του Κυρίου. Ο Φίλων αποτελεί πνευματικό μέγεθος χωρίς προηγούμενο και επόμενο, κάτι που δυσχεραίνει πολύ την κατανόησή του και κάνει αδύνατη την κατάταξή του σε μία σχολή, από τις πολλές που υπήρχαν και γνώρισε...

ΠΕΡΙ ΜΟΝΑΧΙΚΩΝ ΑΝΔΡΩΝ

Δεν υπάρχουν πιο ρομαντικοί από εκείνους που δεν έχουν κανέναν για να του δείξουν τον ρομαντισμό. Όταν βρισκόμαστε στα ερέβη της μοναξιάς, χωρίς τους περισπασμούς της δουλειάς ή των φίλων, τότε μονάχα είμαστε σε θέση να συλλάβουμε τη φύση και την αναγκαιότητα της αγάπης. Μετά από ένα Σαββατοκύριακο που το τηλέφωνο δεν χτύπησε ούτε μια φορά, που όλα τα γεύματά μας βγήκαν από κονσέρβα και καταναλώθηκαν με τη διόλου παρηγορητική παρουσία κάποιου εκφωνητή του BBC (που περιγράφει με τραχιά φωνή τους χαρακτηριστικούς τρόπους ζευγαρώματος της αντιλόπης της Κένυα) τότε μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί ο Πλάτων είχε διακηρύξει στο Συμπόσιον, γραμμένο στο 416 π.Χ., ότι ο άνθρωπος χωρίς έρωτα είναι σαν ένα πλάσμα με τα μισά του μέλη...

Η ΨΕΥΤΟ – ΠΟΥΡΙΤΑΝΙΚΗ ΗΘΙΚΗ ΤΩΝ ΑΣΤΩΝ

Η Πιέρα μένει σ’ ένα καινούργιο σπίτι, έχει ένα διαμερισματάκι με μεγάλο μπαλκόνι, αρκετά καλόγουστα έπιπλα, μια μεγάλη ντουλάπα γεμάτη ρούχα. Ο Αντόνιο όμως δεν έχει περιέργεια να κοιτάξει, ο κόσμος όλος στροβιλίζεται μέσα του!

«Άντε κάθισε, έχεις κάτι μούτρα … Αισθανόσουν να σου λείπει ο αέρας όταν σου μιλούσα για την αγάπη σου; Ναι, εγώ είμαι κακιά, το ξέρεις ότι είμαι κακιά;»

«Όχι δεν έχεις φάτσα κακιάς».

«Μαζί σου όμως πρέπει να είμαι κακιά, τώρα καταλαβαίνω πολλά πράγματα, εγώ στη θέση της Λάιντε θα σου έκανα χειρότερα».

«Γιατί;»

«Γιατί παρ’ όλη την εξυπνάδα σου είσαι ο πιο κουτός άνθρωπος που συνάντησα ποτέ. Κι όπως πίστευες όλες αυτές τις ιστορίες που σου έλεγε η Λάιντε, έτσι τώρα πιστεύεις αυτά που σου λέω εγώ …»...

ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ Ή ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ;

Το αεροπλάνο είχε είκοσι λεπτά καθυστέρηση.

Σήμερα είναι μια παγωμένη ξαστεριά. Πρώτη φορά δε φοβάμαι καθόλου την πτήση. Πίνω μονορούφι τον καυτό καφέ και διαβάζω τις οδηγίες για την περίπτωση προσθαλάσσωσης. Το έντυπο δείχνει έναν άντρα σε μια σωσίβια βάρκα να φορά το δικό του σωσίβιο στο λαιμό, να χαμογελά και με το ένα χέρι να κρατά κάποιο ποτήρι με ποτό που δείχνει να απολαμβάνει.

Το αεροπλάνο ανεβοκατεβαίνει. Υπάρχουν κενά, λες και περνάμε αγροτικό δρόμο με λακκούβες, σε λίγο ηρεμεί...