ο τσαγκάρης που άκουγε Μότσαρτ και άριες
Του Γιάννη Στέφ. Τσεκούρα
Κάπου εκεί στα χίλια εννιακόσια ογδόντα τρία, στα μέσα περίπου του μήνα Ιούνιου, είχα πάει να πάρω από τον τσαγκάρη τα πέδιλα τής κόρης μου· ήταν μια μικροεπισκευή. Το τσαγκάρικο ήταν στην αρχή τής οδού Οδυσσέα Ανδρούτσου, στο σημείο που τέμνει την Ροζάκη – Αγγελή, αμφότερες οδοί που βρίσκονται στο κέντρο τής πόλης τής Λαμίας. Τα λίγα μαγαζιά που βρίσκονταν σ’ αυτό το δρομάκι ήταν παλιές κατασκευές, οι οποίες βέβαια στο πέρασμα του χρόνου είχαν χάσει την ταυτότητά τους και το αρχικό τους ύφος λόγω ανανέωσης κάποιας πόρτας ή και προσθήκης άλλων υλικών μεταγενέστερων· όλα αυτά προσέδιδαν στην εικόνα τους ένα κιτς χαρακτήρα και θύμιζαν παραγκουπόλεις του Ρίο ντε Τζανέιρο, τις γνωστές “φαβέλες”...