Το «χαράτσι»
βάραινε για δώδεκα αιώνες ανηλεώς τους μη Μουσουλμάνους υπήκοους του Οθωμανικού
κράτους, μέχρι τις μέρες της Συνθήκης των Παρισίων.
Για του
λόγου το αληθές αν και η τόση κατακραυγή εναντίον του Χαρατσίου, που –
καθιερώθηκε από το Χαλίφη Ομάρ – δεν είναι αδικαιολόγητη, είναι πάντως
υπερβολική. Ίσως ο τρόπος με τον οποίο επιβαλλόταν ο κεφαλικός αυτός φόρος
(τζιτζιέτ – χαράτζ) να δικαιολογεί κάπως την αποστροφή της κοινής γνώμης. Και
ίσως να ήταν αυτός ο λόγος που προκάλεσε τα φιλάνθρωπα αισθήματα των Ευρωπαίων
διπλωματών που συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι μετά τον Κριμαϊκό πόλεμο...