Η ωραιότητα της εικόνας, μας οδηγεί στο βάθος και την κατανόηση του νοήματος

Μια φορά και έναν καιρό, η εμπειρία που γευτήκαμε μας κάνει άλλους ανθρώπους και, με αυτή την έννοια, το κάλλος, η αρμονία η τελειότητα της δομής είναι στοιχεία που μας δίνουν ένα μήνυμα. Και αν μέσα στον ναό μάθαμε να ανοιγόμαστε σ' αυτό το μήνυμα, θα φύγουμε από την εκκλησία ανανεωμένοι, διαφορετικοί, με μία όμως προϋπόθεση:

Χριστιανισμός: Το «Βιετνάμ» της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας

Παρ’ όλα αυτά, η πολιτική καταπίεσης σε βάρος των χριστιανών έχανε κάθε δυναμισμό. Οι παγανιστές πολέμιοί τους δεν επέτυχαν να αναχαιτίσουν τη δημοτικότητα του κινήματος και οι «διώκτες» αυτοκράτορες (εκτός ίσως από τον ίδιο τον Διοκλητιανό) είχαν πέσει έξω στους υπολογισμούς τους ως προς τον αριθμό και την αποφασιστικότητα των πιστών...

Η κριτική του Έλληνα φιλοσόφου Πορφύριου (233 – 305 μ.Χ.) εναντίον του Ιησού και των Χριστιανών

Ξεκινώντας με μια εισαγωγή όπου αποκηρύσσονται οι φιλοδοξίες των χριστιανών («θέλουν πλούτη και δόξα … είναι αποστάτες που επιδιώκουν να πάρουν την εξουσία» – Αποκριτ. ΙΙ 7 κ.ε.), ο Πορφύριος συνεχίζει θέλοντας να αποδείξει την ευτέλειά τους. Αποδέχτηκαν αλλά παρεξήγησαν τους «μύθους» και τους χρησμούς των Εβραίων και εν συνεχεία έκαναν στροφή και τους τροποποίησαν έτσι ώστε να τους κάνουν ακόμη πιο χυδαίους (Harnack, απ. Ι, 52, 73)...

Η λαιμαργία, η αγριότητα και η ακολασία του Ρωμαίου αυτοκράτορα Βιτέλλιου

Κάνοντας λοιπόν μια τέτοια αρχή, οργάνωσε στη συνέχεια και το μεγαλύτερο μέρος της κρατικής εξουσίας με βάση τις συμβουλές και τα κέφια ακόμα και του πιο τιποτένιου θεατρίνου και ηνιόχου, κυρίως όμως του απελευθέρου του, Ασιατικού. Ο άνθρωπος αυτός είχε ανήθικες σχέσεις με τον Βιτέλλιο όταν ήταν νέος, τον βαρέθηκε όμως αργότερα και εξαφανίστηκε...