ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ Ο ΕΝΑΣ, ΠΑΠΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ!

Ο πραγματικός χριστιανός, και πιο συγκεκριμένα ο κληρικός, δεν μπορεί να εξαντλείται σ’ έναν αγώνα για την αντικατάσταση ενός αριστερού καθεστώτος με ένα δεξιό και αντίστροφα, μπορεί όμως, κάτω από οποιοδήποτε καθεστώς, να γίνεται φορέας της αγάπης του Χριστού προς όλους, και εκείνους που υποφέρουν σαν θύτες.

Ο Μίσσιος αναφέρει δύο αντίθετα παραδείγματα κληρικών˙ ενός που δεν έγινε καθόλου φορέας της αγάπης του Χριστού σε ανθρώπους που υπέφεραν φρικτά στη δίνη των πολιτικών συγκρούσεων και ενός που ακτινοβολούσε αυτή την αγάπη, χωρίς όμως να γίνει όργανο μιας κοσμικής σωτηριολογίας στον αγώνα της εναντίον μιας άλλης κοσμικής σωτηριολογίας...

ΤΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ «ΠΑΡΝΑΣΣΙΣΜΟΥ»

Έλληνες Παρνασσικοί ποιητές Παλαμάς, Προβελλέγγιος κ. ά.

Ο «Παρνασσισμός» είναι ένα λογοτεχνικό κίνημα που εμφανίζεται στη Γαλλία γύρω στα μέσα του 19^ου αιώνα, ως αντίδραση προς το ρομαντισμό, ο οποίος εκείνη την εποχή βρίσκεται ήδη στη φάση της παρακμής. Το νέο λογοτεχνικό κίνημα θα διατηρήσει τη σημασία του για τρεις περίπου δεκαετίες (1850 – 1880) και σιγά – σιγά θα εξαπλωθεί σε μερικές ακόμη χώρες, μεταξύ των οποίων και στη δική μας.

Η ονομασία «Παρνασσισμός» οφείλεται σε μια ποιητική ανθολογία που εκδόθηκε στη Γαλλία με τον τίτλο «Σύγχρονος Παρνασσισμός», και περιλάμβανε ποιήματα της δεκαετίας 1866 – 1876 με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Με βάση αυτή την ανθολογία αλλά και τις δημοσιεύσεις των αμέσως επόμενων ετών, μπορούμε να πούμε ότι στη Γαλλία, τη χώρα της γέννησης του, ο παρνασσισμός εκπροσωπείται από ποιητές όπως οι Leconte de Lisle, Theophile Gautier, Francois Coppee, Theodore de Banville, Sully Prudhomme, ενώ κάποια παρνασσικά στοιχεία μπορούμε να εντοπίσουμε και σε ορισμένους πολύ σημαντικούς ποιητές του 19^ου αιώνα, όπως στο Charles Baudelaire, Stephane Mallarme, Lautreamont κ. ά...

Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΕΝΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ ΣΕ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

Ειρήνη να ’χουν όλοι όσοι έχουν διεστραμμένη θέληση! Ας δοθεί πια ένα τέλος στην εκδίκηση και σε κάθε απαίτηση για τιμωρία και ανταπόδοση … Τα εγκλήματα ξεπέρασαν κάθε όριο, κάθε μέτρο, που μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Οι μάρτυρες είναι τόσο πολλοί …

Όμως μη λογαριάσεις τα μαρτύριά τους στη ζυγαριά της δικαιοσύνης Σου, Κύριε. Μην καταλογίσεις τα παθήματά τους και μην τα επιρρίψεις στους ώμους των βασανιστών τους και έτσι απαιτήσεις απ’ αυτούς να δώσουν λόγο για όλα αυτά τα απάνθρωπα που διέπραξαν.

Η ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ Η ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙΣΑΡΑ

Σύμφωνα με την παράδοση, είχε ψηλό ανάστημα, ανοιχτά χρώματα, κομψά μέλη, μάλλον γεμάτο πρόσωπο, μαύρα ζωηρά μάτια και καλή υγεία, αν βέβαια εξαιρέσουμε το γεγονός ότι κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του υπέφερε από ξαφνικές λιποθυμίες και συχνά τον τάραζαν εφιάλτες στον ύπνο του. Δυο φορές επίσης τον είχε πιάσει επιληψία κατά τη διάρκεια των πολεμικών του επιχειρήσεων...

Ο ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ

Ο Γκλεμπ και η Νάντια Νερζίν δεν είχαν ζήσει μαζί παρά ένα χρόνο, στις παραμονές του πολέμου, μέσα στη δίνη των διπλωματικών τους εξετάσεων. Στη διάρκεια του πολέμου, με την ευκαιρία μιας περιόδου ηρεμίας στο μέτωπο του Δνείπερου, η Νάντια, με πλαστά χαρτιά, κατορθώνει να συναντήσει τον Γκλεμπ, και να ζήσουν οι δυο τους «τις σύντομες ημέρες μιας κλεμμένης ευτυχίας»...