Μοναδικές εμπειρίες από την Ορθόδοξη Ιεραποστολή της Ζιμπάμπουε

«Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» (Ματθ. κη΄, 19). Την ευαγγελική αυτή εντολή έχει τάξει ως στόχο ζωής ο Κύπριος Μητροπολίτης Ζιμπάμπουε Γεώργιος. Με το Σεβασμιώτατο συνδέομαι φιλικά εδώ και μερικά χρόνια κι έτσι δεν δυσκολεύτηκα ιδιαίτερα να δεχτώ την πρόσκλησί του να μεταβώ στη μακρινή αυτή χώρα της Αφρικής το Πάσχα που μας πέρασε. Είχα ήδη ακούσει πάρα πολλά για τη Ζιμπάμπουε και, κρίνοντας από τη δραστηριότητα του Μητροπολίτου στην Κύπρο, ήμουν σίγουρος ότι εκεί γίνεται σοβαρό ιεραποστολικό έργο. Και τώρα η απρόσμενη αυτή πρόσκλησι θα μου έδινε την ευκαιρία να θέσω «τον δάκτυλόν μου εις τον τύπον των ήλων» (Ιωάν. κ΄, 25)...

Ο Μητροπολίτης Γεώργιος επιτελεί διπλό έργο. Αφ’ ενός διαποιμαίνει τους λιγοστούς Έλληνες που ζουν στη Ζιμπάμπουε και αφ’ ετέρου ασκεί έντονη ιεραποστολική δραστηριότητα ανάμεσα στο ντόπιο πληθυσμό. Της δραστηριότητας αυτής υπήρξα μάρτυρας κατά την επίσκεψί μου και μερικές από τις πλούσιες εμπειρίες μου θα παρουσιάσω στη συνέχεια.

Η πρώτη μου επαφή με την ιεραποστολή ήταν το Σάββατο του Λαζάρου, όταν συνόδευσα τον Επίσκοπο στο Ιεραποστολικό Κέντρο Αγίου Νεκταρίου, που βρίσκεται στο Χαράρε, Πρωτεύουσα της Ζιμπάμπουε. Εκεί μας υποδέχτηκαν οι μαύροι Ορθόδοξοι χορεύοντας και τραγουδώντας. Να σημειώσουμε εδώ ότι οι παραδοσιακοί χοροί και τα τραγούδια είναι βαθιά ριζωμένα στην ιδιοσυγκρασία των ανθρώπων αυτών και το φανερώνουν σε κάθε ευκαιρία.

Στον Άγιο Νεκτάριο ο Σεβασμιώτατος τέλεσε ομαδική βάπτισι ανθρώπων όλων των ηλικιών. Στη συνέχεια, οι νεοφώτιστοι χρίονταν με το Άγιο Μύρο εντός του Ιερού Ναού. Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωσι η τάξι και η υπομονή με την οποία περίμεναν όλοι – μικροί και μεγάλοι – για να δεχτούν το άγιο βάπτισμα.

 

Τη Μεγάλη Δευτέρα πήγαμε αεροπορικώς στον Μπουλαβάγιο, δεύτερη μεγαλύτερη πόλι της Ζιμπάμπουε. Εκεί βρίσκεται το Ιεραποστολικό Κέντρο Αγίου Αυγουστίνου. Μπόρεσα ακόμα μία φορά να διαπιστώσω την άδολη αγάπη και τον απέραντο σεβασμό με τον οποίο περιβάλλουν οι ντόπιοι Ορθόδοξοι τον Επίσκοπό τους. Μετά την Δοξολογία που εψάλη από όλους μαζί, δόθηκε στους παρισταμένους από ένα σακούλι «μίλι – μίλι» (είδος αραβοσιτάλευρου που αποτελεί το βασικώτερο είδος διατροφής των κατοίκων).

Την Τετάρτη της Διακαινησίμου πήγαμε στο Γουόρεν Παρκ, υποβαθμισμένο προάστιο του Χαράρε. Ελλείψει Ιερού Ναού η συγκέντρωσι έγινε στην αυλή του σπιτιού της πεθεράς του Αφρικανού ιερέα. Εκεί μοιράσαμε στις παριστάμενες γυναίκες παπούτσια που είχαν σταλεί από την Κύπρο. Στα παιδιά δόθηκαν μπισκότα.

Φεύγοντας από το Γουόρεν Παρκ, περιδιαβήκαμε στην περιοχή, ψάχνοντας οικόπεδο κατάλληλο για την ανέγερσι ιερού ναού και τη δημιουργία καινούργιου Ιεραποστολικού Κέντρου.

Το Σάββατο της Διακαινησίμου πήγαμε και πάλι στον Άγιο Νεκτάριο, όπου είχαν συγκεντρωθεί οι Ορθόδοξοι έφηβοι. Μετά τη συνήθη υποδοχή τους μίλησε ο Σεβασμιώτατος. Στη συνέχεια καθοδηγούμενοι από τους κατηχητές και τις κατηχήτριές τους στάθηκαν σε γραμμή για να πάρουν ότι τους είχε ετοιμάσει η Μητρόπολη. Τα μεν αγόρια έπαιρναν ένα πουκάμισο κι ένα παντελόνι, τα δε κορίτσια ένα ζευγάρι παπούτσια και μια γυναικεία τσάντα.

Αν μου έμεινε κάτι απ’ όλες αυτές τις πρωτόγνωρες εμπειρίες, είναι η αυταπάρνησι που χρειάζεται κάποιος για να πάη να εργαστή ιεραποστολικά σε μια αφρικανική χώρα. Και η αυταπάρνησι αυτή είναι σίγουρα το κύριο χαρακτηριστικό του Μητροπολίτου Γεωργίου. Όσοι από μας συνδράμουμε είτε ηθικά είτε υλικά στο ιεραποστολικό έργο να είμαστε σίγουροι ότι η συνδρομή μας αυτή «πιάνει τόπο».

Νίκος Ανδρέου        

Ζιμπάμπουε: Είναι μια περίκλιστη Χώρα στα νότια της Ανατολικής Αφρικής. Πρωτεύουσα Χαράρε. Πληθυσμός 14.848.905 κάτοικοι (επίσημη εκτίμηση 2018). Θρήσκευμα: Προτεστάντες 75.9%, Ρωμαιοκαθολικοί 8.4%, Άλλοι Χριστιανοί 8.4%, Άλλο θρήσκευμα 1.2%, κανένα θρήσκευμα 6.1%

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΦΩΣ ΕΘΝΩΝ», ΤΕΥΧΟΣ 122