Ο ΟΣΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΕΚΑΝΕ ΘΑΥΜΑΤΑ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΟΣ!

Ο όσιος Παΐσιος έκανε, αλλά και εξακολουθεί μετά την κοίμησή του να κάνει πολλά θαύματα. Δεν ήταν όμως θαυματοποιός. Ήταν άνθρωπος του Θεού, αληθινός Χριστιανός. Ήταν άνθρωπος της αγάπης και της θυσίας˙ άνθρωπος που πρόσφερε κυριολεκτικά ολόκληρο τον εαυτό του και ολόκληρη τη ζωή του στο Θεό και στην εικόνα Του, τον άνθρωπο. Ήταν ο αθλητής του Χριστού, ο υπηρέτης του ανθρώπου, ο ασκητής του ορθόδοξου μοναχισμού...

Η παρουσία του ήταν παρουσία αγάπης˙ αληθινής και ανιδιοτελούς αγάπης χωρίς όρια. Τα όριά της ήταν η απεραντοσύνη. Ζούσε στους άλλους, χωρίς ποτέ να παύει να είναι ο εαυτός του. Ο πραγματικός εαυτός του ήταν ο πλησίον˙ ο κάθε πλησίον. Έβγαινε κυριολεκτικά από την ατομικότητά του, για να προσφερθεί στους άλλους. Και προσφερόμενος στους άλλους, ένωνε όλους μέσα του˙ στην αγάπη του, στην φροντίδα του, στην αγωνία του, και προπαντός στην προσευχή του.

Όταν άκουε τον πόνο σου ή το δύσκολο πρόβλημά σου, αναστέναζε βαθιά. Έκανε τον πόνο ή το πρόβλημά σου δικό του πόνο και δικό του πρόβλημα. Σε έβαζε στην προσευχή του και δεν σε ξεχνούσε. Σε στήριζε, δημιουργούσε νέες προοπτικές, έδινε απαντήσεις και συμβουλές, που δεν γίνονταν ίσως αμέσως αντιληπτές, αλλά αργότερα καταλάβαινες το νόημά τους. Θυμόταν τα ονόματα όλων και τα προβλήματά τους. Εκείνος ξεχνούσε τα βάσανά του. Ευχαριστούσε τον Θεό για τις δυσκολίες και τις αρρώστιες που είχε. Ποτέ δεν ζητούσε την απαλλαγή του από αυτές.

Καυτηρίαζε ιδιαίτερα την αδικία, αλλά και την διεκδίκηση δικαιωμάτων από πνευματικούς ανθρώπους. Ο άνθρωπος, έλεγε, «όσο πιο κοσμικός είναι, τόσο περισσότερο δικαίωμα έχει˙ όσο πιο πνευματικός είναι, τόσο λιγώτερο δικαίωμα έχει. Ειδικά ο μοναχός έχει μόνον υποχρεώσεις˙ δεν έχει δικαίωμα για τίποτε. Θέλω να πω ότι δεν πρέπει να έχη απαίτηση από κανέναν και για τίποτε. Το να ζητά ο μοναχός δικαιώματα σ’ αυτήν την ζωή, ενώ απαρνήθηκε τα πάντα για την αγάπη του Χριστού, είναι τελείως λάθος. Βρίζει τον Χριστό, τον Μοναχισμό. Οι κοσμικοί έχουν δικαιώματα πολλά˙ κοσμικοί είναι. Τα δικαιώματα του μοναχού, αλλά και του πνευματικού ανθρώπου, τα κρατάει ο Χριστός για την άλλη ζωή … Ακόμη και πνευματικοί άνθρωποι ζητούν μια νομική δικαιοσύνη και λένε ότι πιστεύουν στον Θεό! “Το δίκιο σου, το δίκιο μου”».

Η διάνοιξη προς την παγκοσμιότητα γίνεται με την θυσία για τον άλλον. Όσο περισσότερο ωριμάζει πνευματικά ο άνθρωπος, τόσο λιγότερα δικαιώματα διεκδικεί. Έτσι εφαρμόζεται η θεία δικαιοσύνη. Ενώ η ανθρώπινη δικαιοσύνη, όσο τέλεια και αν εφαρμόζεται, δεν μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους. Δεν μπορεί και δεν ανήκει στην φύση της να αναιρέσει το «εμόν» και «το σον», τον ψυχρό αυτό λόγο, όπως λέει χαρακτηριστικά ο ιερός Χρυσόστομος, που διασπά την ενότητα των ανθρώπων.

Ζούμε σε μια εποχή, κατά την οποία όλα ισοπεδώνονται, και πριν από όλα το ανθρώπινο πρόσωπο. Η παγκοσμιοποίηση τείνει να μας κάνει σκέτους αριθμούς, ή ακριβέστερα νούμερα. Στην θέση του ισοπεδωμένου ανθρώπου, που ασφυκτιά φυλακισμένος στον ίδιο τον εαυτό του, ο όσιος Παΐσιος πρόβαλε τον αυθεντικό άνθρωπο, τον παγκόσμιο, που «συγχωρεί» μέσα του ολόκληρο τον κόσμο, ολόκληρο το θεανθρώπινο είναι. Μας έδειξε με την παρουσία του, πως μας θέλησε εξαρχής ο Θεός και πως θέλει πάντοτε να γίνουμε.

ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Ι. ΜΑΝΤΖΑΡΙΔΗ «ΗΣΥΧΙΑΣ ΚΑΡΠΟΙ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ  Ι. Μ. ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ, Α΄ ΕΚΔΟΣΗ 2016

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Ι. ΜΑΝΤΖΑΡΙΔΗΣ

Ομότιμος καθηγητής Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1935. Διετέλεσε καθηγητής της Χριστιανικής Ηθικής και Κοινωνιολογίας της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ τώρα είναι ομότιμος καθηγητής της ίδιας Σχολής  και επίτιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Βουκουρεστίου. Επίσης είναι μέλος της Επιτροπής Βιοηθικής της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδας. Το συγγραφικό έργο του είναι ιδιαίτερα πλούσιο και περιλαμβάνει περισσότερες από 150 μελέτες/άρθρα, 20 τίτλους βιβλίων στα ελληνικά, 14 τίτλους βιβλίων σε ξενόγλωσσες μεταφράσεις. Έργα του μεταφράσθηκαν σε πολλές ξένες γλώσσες, όπως στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, σερβικά, ρουμανικά, ρωσικά, φλαμανδικά και πολωνικά.

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΣΑΝΤΕΣ